قطر اولین اثر تاریخی خود را که ویرانههای یک شهر ساحلی درکناره خلیج فارس است، به عنوان یک مرکز تجارت مروارید که مدعی است، مستقل از امپراتوریهای ایرانی و عثمانی و اروپایی بوده و به استقلال کشورهای عرب کنونی درخلیج فارس انجامیده، معرفی ودر فهرست میراث جهانی ثبت کرده است.
این شهر که “بندر الزبورا “نام دارد، واقع در سواحل خلیج فارس است که در اواخر قرن ۱۸ میلادی و اوایل ۱۹۰۰ میلادی، کاملا متروکه شده ولی اکنون به عنوان نخستین میراث جهانی قطر،در فهرست یونسکو ثبت شده است.
مقامات قطری، درمعرفی این اثر، به طور تناقض آمیزی هرچند مدعی شدهاند که این شهر یا بندردر اوایل قرن بیستم کاملا متروکه شده، اما درعین حال مدعی هستند که رشد و توسعه همین شهر به ظهوردولتهای معاصر عرب خلیج فارس،(که همگی اوایل قرن بیستم یعنی درست در پس از زوال این شهر، شکل گرفتهاند) مستقل از حکومتهای ایران، عثمانی وحتی دولتهای اروپایی در منطقه انجامیده است.
طبق گزارش مقامات قطری درمعرفی این اثر،” بندر الزبورا” ابتدا توسط بازرگانان کویتی بنیاد گذاشته شده و محل ارتباط تجاری میان اقیانوس هند ،عربستان و غرب هند بوده است.
طبق همین گزارش بقایای این شهربیابانی، همانند مسجدها و خیابانها و خانهها و نیز اقامتگاه ماهی گیران همگی با لایهای از شن که از بیابان به این شهر روانه میشده، پوشیده وبقایای آن حفاظت شده است.
ویرانههای به جا مانده از بندر این شهر و دیوارهای دفاعی دو گانه آن و نیز کانالها وگورستانها نیز به همین نحو زیر شنها پوشیده بوده که اخیرا خارج شده است.
این گزارش مدعی شده که هرچند کاوشهای باستان شناسی تنها در بخش کوچکی از این سایت انجام شده، اما شواهدی از تجارت شهری و سنت صید مروارید ارائه میکند که در کل منطقه و شهرهای ساحلی بزرگ منطقه ادامه داشته که توسعه یافته وبه تشکیل دولتهای عرب کنونی درمنطقه خلیج فارس انجامیده که خارج از کنترل امپراتوریهای عثمانی ، اروپایی و ایران انجامیده است.
این اقدام از سوی قطر در حالی صورت میگیرد که آثار مسلم باستانی باشواهد معتبر در کتابهای جغرافی دانان عرب و مسلمان قرون اولیه هجری، در بندرسیراف و دیلم و دیگر بندرهای باستانی ایران در سواحل خلیج فارس و استان بوشهر روز به روز بیش از پیش تخریب میشوند.