به گزاش خبرنگار مهر، مستند “من هنوز زنده‌ام” روایت زندگی مرد زندانی است که ناخواسته به زندان افتاده و به دلیل نبود بهداشت در زندان با تیغ اصلاح یکی از زندانیان صورت خود را اصلاح می‌کند و به همین دلیل به ویروس HIV مبتلا می‌شود.
همچنین به دلیل اینکه برخی دیگر از زندانیان هم از همان تیغ استفاده می‌کردند در نهایت همه آنها به این ویروس مبتلا شدند.
این زندانی پس از آزادی از زندان با تشخیص مراکز بهداشتی به یقین می رسد که آلوده به ویروس HIV شده است اما هیچ مرکز بهداشتی و حمایتی او را تحت پوشش قرار نمی دهد.
شرایط زندگی این زندانی به جایی می رسد که همسر این مرد بر اثر بیماری فوت کرده است و پس از فهمیدن این موضوع کودک خردسال خود را به مردم می سپارد و خودش به کوه و غاری در ارتفاعات رشته کوه دنا در استان کهگیلویه و بویراحمد پناه می برد و 4 سال در این غار زندگی می‌کند.
علی‌فتح لایق‌زاده کارگردان این فیلم مستند پس از فهمیدن این ماجرا به غار رفت و زندگی این زندانی را از زبان او شنید. این مرد زندانی هم اکنون با خاطرات گذشته خود روزگار می گذراند. بخش‌هایی از این مستند به نقاشی زندانی با زغال بر روی تخته سنگ اختصاص دارد به این ترتیب که شب عید چهره همسر و فرزندش را نقاشی کرده و تا صبح عید بر این چهره‌های نقش بسته بر سنگ می‌گریست و برای تصویر نقاشی شده کودکش لالایی می‌خواند.
کارگردان فیلم مستند “من هنوز زنده ام” درباره مراحل ساخت این مستند به خبرنگار مهر گفت: تصویربرداری این مستند در طول پنج ماه با سختی‌های فراوان انجام شد. اما آنچه برای من مهم بود این بود که در طول فیلم امید را در چهره این بیمار می دیدم.
وی در پایان با اشاره به انگیزه‌های خود برای ساخت این مستند گفت: تلاش برای زنده ماندن از سوی این زندانی و همچنین علاقه شخصی خودم به سوژه باعث شد ببینم این بیمار دنیا را چگونه ارزیابی می‌کند. تدوین این مستند که بیست و پنج دقیقه است به پایان رسیده و همچنین به جشنواره سینما حقیقت ارسال شده است.