قسمت هفتم را که ساختیم دیگر پول نداشتند/ خانواده‌ها در “داوران” دعوا ندارند

به گزارش ایرانگرد نیوز، احمد امینی کارگردان سریال “داوران” در نشستی که امروز سوم شهریور با حضور عوامل این سریال در محل انتشارات سروش برگزار شد، درباره جزییات شروع این کار بیان کرد: تولید این کار به تابستان 88 برمی گردد، قرار بود 10 تله فیلم باشد با موضوع خانواده ای متشکل از 7 خواهر و برادر که همه آنها حقوق خوانده اند و به وکالت مشغولند اما حالا با ساخت هفت قسمت گفته اند که بودجه ای برای ادامه آن نیست.

 

وی در واکنش به شباهت سریال خود با “جستجوگران” ادامه داد: این سریال هیچ ارتباطی با جستجوگران ندارد و تنها نقطه اشتراکش این است که بازیگرش مسعود رایگان است و در دفتر شاهسواری تولید شده است. جمال امید جزو مشاورین سیمافیلم و از اعضای شورای طرح و برنامه سیمافیلم بود. وی با من تماس گرفت و گفت تعدادی طرح برای فیلم دارد. در آن زمان سیمافیلم مجاز به ساخت سریال نبود و فقط می توانست تله فیلم تولید کند، بنابراین ما این سریال را به صورت مجموعه های تلویزیونی کار کردیم.

 

امینی درباره جزئیات مجموعه تلویزیونی “داوران” توضیح داد: صحبت های اولیه روی خطوط اولیه قصه طرح و حتی اهداف سیمافیلم بود چون پرونده های قضایی حساسیت های بالایی دارد. این صحبت ها نزدیک به 3.5 سال طول کشید تا اینکه بالاخره کار در اردیبهشت سال گذشته کلید خورد. در این میان جزئیاتی در این سریال تغییر کرد مثلا تعداد خواهر و برادرها کمتر شد و یا قرار شد که خانواده “داوران” یک برادر کوچکتر هم داشته باشد که سرباز است و از قسمت های هفتم یا هشتم وارد کار می شود.

 

وی با اشاره به داستان این سریال و موانعی که برای کار پیش آمد، گفت: در این سریال تاکنون هفت قصه ساخته شده است که چهار تا از آن را من و سه تا از آنها را بیژن میرباقری ساخته است و در نهایت بخاطر مسائلی که پیش آمد، به ما گفتند که پول نداریم و اسپانسر بیاورید تا ادامه این سریال ساخته شود.

 

 

کارگردان سریال “داوران” در ادامه با بیان اینکه ایده اولیه داستان از طرف امید پیشنهاد شد، گفت: بعد از آن لحاظ دراماتیک و التهابات و قصه های فرعی نیز قرار بود شکل بگیرد. ما روی خانواده تاکید زیادی داشتیم و دلمان می خواست که یک خانواده آرمانی ارائه دهیم، خانواده ای که اعضای آن به شدت وابسته هستند،‌خانواده‌هایی که هم اکنون در سریال های تلویزیونی می‌بینید اکثرا با هم جنگ و جدال دارند که البته این مساله بیشتر به مجموعه های تلویزیونی جدی مربوط می‌شود نه برنامه های کمدی.

 

در ادامه این نشست سعید شاهسواری تهیه کننده این سریال در پاسخ به اینکه چرا به جزئیات اعضای این خانواده به خوبی پرداخته نشده است، گفت: اولین دلیل این است که پول نداشتیم همچنین قرارداد ما برای فیلمنامه 10 تله فیلم یعنی 20 قسمت بود و در آخرین توافق قرار شد که به 20 تله فیلم یا 40 قسمت تبدیل شود، اما تا اینجا فقط توانستیم هفت تله فیلم بسازیم و برای ساخت تله فیلم هشتم به ما گفتند پول نداریم درحالیکه جزییات شخصیت پردازی ها تا قسمت های چهلم حتی ادامه دارد.

 

تهیه کننده “بیگناهان” درباره موضوع پرونده های حقوقی مطرح شده در این مجموعه تلویزیونی اظهار کرد: پیشنهاد سیمافیلم ساخت یک مجموعه آموزشی بود، بنابراین این مجموعه هم بیشتر حالت آموزشی به خود گرفت، متاسفانه گاهی از ما چیزی را می خواهند که در جایگاه دیگری باید به آن پرداخته شود برای همین هم ما هیچ گاه نتوانستیم در این مجموعه تلویزیونی به پرونده های جدی تر بپردازیم و در همان سطح امور حقوقی اولیه باقی ماند. البته حتی مهمترین پرونده‌های قضایی کشور هم جزئیاتش را هیچکس نمی داند.

 

در ادامه این نشست مسعود رایگان نیز با بیان تفاوت های میان داوران و جستجوگران اظهار کرد: صرف نظر از اینکه این سریال توانست به آنچه که می خواست برسد یا نه فرم و شکل نهایی سریال اهمیت دارد و بازخوردهایی که ما تاکنون از مردم دریافت کرده ایم. آنچه من از مردم دیده ام این است که این سریال می تواند یک سر و گردن از سایر فیلم و سریال مجموعه های تلویزیونی که با بودجه های کلان و با نام سریال های فاخر ساخته می شود، بالاتر قرار گیرد.

 

 

رایگان با اعتراض به عنوان “فاخر” خاطر نشان کرد: من اصلا نمی دانم این عنوان از کجا آمده اما به راحتی بودجه های کلانی را در اختیار این سریال های به اصطلاح فاخر قرار می دهند. “داوران” با یک سوم بودجه رایج این مجموعه های فاخر ساخته شده است بیایید منصف باشیم من فقط می توانم بگویم متاسفم که سریالی که قرار بوده در 40 قسمت تولید شود، در قسمت هفتم بگویند بودجه نداریم. مگر ساخت سریال، خم رنگرزی است که نصفه و نیمه رهایش کنیم؟

 

وی در ادامه با بیان اینکه “داوران” احترام بیش از حد برای شعور مخاطبش قائل می شود، گفت: این سریال در تدوین و کارگردانی موفق بود و من کارگردان های کمی را دیدم که دکوپاژ را به بازیگر بدهند و حتی آبدارچی هم دکوپاژ را داشته باشد. من معتقدم که امینی به کار خودش احترام می گذارد.

 

ایوب آقاخانی بازیگر دیگر سریال “داوران” در این نشست اظهار کرد: آنچه می گویم امیدوارم حمل بر معنای زاویه داری نشود، اما هیچگاه تلویزیون در دو دهه گذشته برای من مهم نبوده است اگر در “داوران” حضور دارم به احترام کسانی است که در پشت این سریال قرار دارند. من همیشه در فیلمنامه های غنی حضور داشتم و حالا با افتخار اعلام می کنم که دانشجوی تئاتر هستم و دوست دارم وزانت حرفه خود را حفظ کنم. این وزانت امروزه در تلویزیون دیده نمی شود.

 

وی ادامه داد: اگر شما وزنی را در آثار می بینید این ارزشمندی قائم به فرد است نه سیستم، بنابراین من ناگزیر می شوم که منتظر بمانم تا کسانی مثل احمد امینی، سعید شاهسواری و… با من تماس بگیرند و من بدون اینکه حتی یک خط از فیلنامه را بخوانم کار را قبول کنم. بنابر این من ناگزیر هستم که به آدمهای پشت دوربین اطمینان کنم گاهی وقتها از خواسته های مادی هم عقب نشینی می کنم تا نامم در کنار اسامی دیده شود که بعد بتوانم سرم را بالا نگه دارم.

 

وی با بیان اینکه داوران یک نقطه برجسته در کارنامه خود می دانند عنوان کرد: من داوران را اثر وزینی می دانم و قائل به این نیستم که باید به سلیقه مخاطب نگاه کرد اگر چه که مخاطب مهم است اما در غرب برنامه سازان آمدند دست مخاطب را گرفتند و سلیقه او را ارتقا دادند “داوران” هم جنسی از این ذائقه را برای مخاطب تزریق می کنند که باید آرام آرام بفهمد و یاد بگیرد به قول یکی از فیلم سازان قصد ما پرورش مخاطبی که پای تلویزیون پاپ کورن بخورد نیست ما مسئول هستیم که مخاطب خود را ارتقا بدهیم.

 

 

این کارگردان تئاتر به تغییر در شیوه برنامه سازی و سلیقه مخاطب اشاره و بیان کرد با احترام به تلاشهای پیشکسوتها در تلویزیون باید بگویم که ما روزگاری “دلیران تنگستان” را نمی دیدیم بلکه آن را با تمام وجود می خوردیم اما امروز آیا می شود 10 دقیقه از این سریال تماشا کرد؟ اینها نشان می دهد که انتظارات مخاطب تغییر کرده است.

 

آقاخانی با بیان اینکه الان 5 شبکه تلویزیونی به رقابت با یکدیگر می پردازند گفت: مخاطب دارای قوه ممیزه است خود رسانه او را تعلیم می دهد که چگونه انتخاب کند چرا ما از این مخاطب غافل می شویم؟ چرا در تولید برنامه های تلویزیونی به فست فودها قناعت می شود؟ با سرعت برنامه های تلویزیونی تولید، ساخته و تحویل مخاطب داده می شود در چنین شرایطی “داوران” یک موهبت است.

 

امینی در ادامه نشست در خصوص نواقص و معایب کار بیان کرد: ما 4 سال وقت صرف کردیم که 7 تله فیلم بسازیم توان، پتانسیل و دانش ما خیلی بیشتر از آن چیزی است که دیده شد اما متاسفانه شرایط اجازه کار را نمی دهد سابقه نداشته است که من کاری را نیمه تمام بگذارم حتی زمانی به تهیه کننده کار گفتم که تا آخر این کار هستم اما فضا آنقدر ناامید کننده و مایوس کننده بود که گفتم همین مقدار کافی است در عین حال ما با این 6 قسمت گرم شدیم و فکر می کنم کار پتانسیل طراحی بیشتر را دارد. من در پروژه‌هایی مثل “بی‌گناهان” و … همکاری داشته ام اینها به عنوان کارهای تلویزیونی در حد یک پروژه “ب” بودند و ما  آنقدر شوق و ذوق داشتیم و از طرف مدیران شبکه به ما اعتماد شده بود که شاید حالا ما لوس و نازک نارنجی شده‌ایم

 

شاهسواری ادامه داد: از ما برای ادامه این پروژه اسپانسر می خواستند ما در کمتر از 3 سال 3 هزار دقیقه کار ساختیم. حالا از من اسپانسر می خواهند. من اصلا بلد نیستم اسپانسر بگیرم و اصلا رفتن به دنبال اسپانسر از طرف من خنده دار است.

 

شاهسواری از تهیه کنندگانی همچون محمدی، مهام، عفیفه و بشکوفه یاد کرد و گفت: چرا این افراد هم اکنون در تلویزیون حضور ندارند و دیگر کار نمی کنند من این حرفها را به عنوان درد دل می گویم و می دانم هیچ کس از این شرایط راضی نیست.

 

آقاخانی در ادامه این نشست در پاسخ به سوالی درباره تغییرهای احتمالی در دولت آینده و تاثیر آن در کار خود بیان کرد: من هر جا که بستری برای تولید آثار دراماتیک فراهم باشد کار خواهم کرد بشر به امید زنده است و ما امیدواریم که مدیران بعدی آدمهای آشنا به فرهنگ و صاحب دغدغه ای باشند و به ما اطمینان کنند.

 

 

وی ادامه داد:  اگر ما کار خود را بلدیم پس چرا اعتماد نمی کنند و اگر بلد نسیتیم پس چرا به ما کار سپرده می شود. یکی از مشکلاتی که ما با آن روبرو بودیم تک لحنی شدن به تدریج مسائل دراماتیک است به دلیل همین استفاده از حامی مالی و سلب مسئولیت از نهادی که وابسته به دولت است اگر قرار است که هنرمند برای اثر خود حامی مالی جذب کند پس چرا باید آنرا در رسانه دولتی خرج کنند چرا رسانه ای که همه چیز در آن دولتی است از نظارت گرفته تا تولید محصولات فرهنگی و مواردی دیگر تنها در مورد اسپانسر خصوصی رفتار می کند.

 

بازیگر نقش علیرضا در سریال “داوران” ادامه داد: در اینجا همه انقباضها دولتی و انبساطها خصوصی است. بحث من سیاسی یا زاویه های سیاسی ماجرا نیست البته شاید بخاطر اتصال فرهنگ به سیاست، با آن ارتباط پیدا کند.

 

رایگان در ادامه این نشست عنوان کرد: مسئولان باید به هنرمندان اعتماد کنند فراهم کردن حامی مالی وظیفه ما نیست تلویزیون خودش یک جعبه جادویی است و از آگاهی هایی که می گیرد حمایت های مالی بالایی را می تواند جذب کند.

 

این شرایط به تئاتر هم سرایت پیدا کرده است هم اکنون در تئاتر شهر 80 درصد سود به عوامل تولید نمایش و 20 درصد به تئاتر شهر می رسد در حالی که 30 اجرا بیشتر نمی توان داشت من تجربه کار در سوئد را دارم. وضعیت تئاتر در آنجا چه به لحاظ فراهم کردن سالن برای اجرا و چه به لحاظ مالی بسیار بهتر است زیرا مسئولان و متولیان فرهنگی طرح و برنامه دارند.

 

 

بازیگر نقش جلال در سریال “داوران” درباره نقشی که بازی کرد گفت: ما قرار است شخصیت را زندگی کنیم اما این کاراکتر را ابتدا باید برای خود کشف کنیم از وظایف بازیگر این است که نقش را زندگی کند اما با یگانه نشود اینها به همان تکنیکهای بازیگری بر می گردد. به طور مثال اشک ریختن دم دستی ترین کاری است که بازیگر باید بلد باشد.

 

امینی در این نشست درباره رابطه میان اعضای خانواده “داوران” و خشک بودن شخصیت جلال اظهار کرد: جلال استاد دانشگاه است و عادت کرده که دیگران به صحبتهای او گوش کنند. حضور مسعود رایگان در این نقش و حتی صدای او باعث به وجود آمدن اقتدار در این خانواده شده است.

 

رایگان نیز در پایان نشست در واکنش به خشک بودن کاراکتر خود در سریال گفت: این قصه در یک خانواده محترم که نزاکت و بزرگی و کوچکی را آموخته اند اتفاق می افتد حتی ما می بینیم که اعضای خانواده وقتی بیکار هستند کتاب دستشان می گیرند. بنابر این جلال شخصیت خشکی نیست بلکه آداب و نزاکتی است که در همه اعضای خانواده وجود دارد.