رایزنی ها برای ثبت تالاب هامون در یونسکو درحال انجام است

مدیرکل حفاظت محیط زیست استان سیستان و بلوچستان با تشریح اقدامات حفاظتی برای مدیریت تالاب هامون، وضعیت این تالاب را رضایت بخش دانست و گفت: رایزنی ها برای ثبت تالاب هامون به عنوان ذخیرگاه زیست کره مشترک بین ایران و افغانستان در یونسکو در حال انجام است.

به گزارش ایرانگرد نیوز از سازمان حفاظت محیط زیست، سعید محمودی از معرفی تالاب هامون به عنوان ذخیرگاه زیست کره مرزی و پارک صلح خبر داد و افزود: این تالاب مشترک میان کشورهای ایران و افغانستان است که در صورت معرفی به عنوان ذخیرگاه مرزی نگاه بین المللی به تالاب هامون بیشتر می شود.

وی تصریح کرد: برای حفاظت از تالاب بین المللی هامون سلسله اقدامات ملی، منطقه ای و بین المللی انجام شده و همچنان ادامه دارد که ثبت آن در یونسکو به عنوان ذخیرگاه زیست کره یکی از این فعالیت های در حال اجرا است.

*** سهولت پیگیری حق آبه هامون پس از ثبت به عنوان ذخیرگاه زیست کره مرزی

محمودی ادامه داد: با معرفی هامون به عنوان ذخیرگاه زیست کره مرزی بودجه های بین المللی برای مدیریت تالاب افزایش می یابد و موضوع حق آبه هامون با جدیت بیشتری دنبال می شود.

وی با اشاره به اینکه تالاب هامون زینت ایران و افغانستان است و با توجه به سابقه تاریخی و وابستگی مردم این دو کشور به این تالاب می تواند به عنوان پارک صلح معرفی شود، افزود: تاکنون مذاکراتی با اتحادیه جهانی حفاظت از محیط زیست، برنامه عمران سازمان ملل متحد (UNDP) و وزارت محیط زیست افغانستان داشته و به توافقاتی خوبی در این زمینه رسیده ایم.

تالاب هامون از سه دریاچه کوچک به نام های هامون پوزک (میانی)، هامون صابوری (شمالی) و هامون هیرمند تشکیل شده است که در زمان وفور آب به هم متصل می شوند و دریاچه هامون را تشکیل می دهند.

به گفته محمودی، امسال در هامون صابوری که از رودخانه فراخ تغذیه می شود آب خوبی وارد کشور شده است.

وی با اشاره به اینکه آب هامون صابوری با انجام لایروبی، اقدامات اصلاحی و بندهای کنترل آب در کانون های گردوغبار مدیریت شده است، اظهار کرد: این اقدامات به گونه ای بود که در کمترین زمان ممکن آب به منظور افزایش پوشش گیاهی و کنترل گردوغبار به نقاط حساس هدایت شد.

محمودی با اعلام اینکه در مدیریت آب هامون صابوری ۱۰۰ درصد موفق حاصل شده است، افزود: اکنون در هامون صابوری آب وجود دارد و پوشش گیاهی خوبی در این منطقه مشاهده می شود، دامداران و کشاورزان در حال استفاده از منابع این تالاب هستند و به نوعی ذرات گردوغبار کنترل شده است.

دایک مرزی تالاب هامون تخریب شد

وی با اشاره به تخریب دایک مرزی (نوعی دیوار) هامون، گفت: اقدام به تخریب و بازگشایی حدود یک کیلومتر از دایک مرزی در قسمت هامون پوزک (شرق تالاب) در حالی صورت گرفت که در ۱۰ تا ۱۵ سال گذشته تنها کمتر از ۸۰ متر از دایک مرزی باز بود.

مدیرکل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان با بیان اینکه پس از تخریب و بازگشایی این بخش در مجموع حدود ۴٫۵ کیلومتر از دایک مرزی باز شده است، افزود: لایروبی و تعریض کانال های اصلی منتهی به تالاب های بین المللی هامون از دیگر اقدامات صورت گرفته به منظور تسریع روند احیا بوده است.

 انتقال آب در هامون و کنترل شدت گردوغبار منطقه

محمودی با اعلام اینکه امسال آب ورودی در بخش شرقی تالاب هامون یک سوم سال گذشته بود، افزود: با برنامه منسجم آب را به حساس ترین نقاط منتقل و به کنترل گردوغبار، چرخش اکولوژیکی آب تالاب و افزایش تولید گیاهی کمک موثری شد.

به گفته مدیرکل حفاظت محیط زیست استان سیستان و بلوچستان وضعیت تالاب هامون با توجه به مقدار آبی که وارد این تالاب می شود از نظر مردم و کنترل پدیده گردوغبار رضایت بخش است.

منطقه حفاظت شده هامون به دلیل قرار گرفتن در مرکز مناطق کویری و نیمه کویری کشورهای ایران و افغانستان، تنها مامن زیست پرندگان مهاجر شرق کشور است و تاکنون بیش از ۱۸۳ گونه پرنده در دریاچه هامون مشاهده شده است.

بیش از۱۰۰ گونه جانوری از جمله گراز، گربه وحشی و روباه نیز در حواشی این دریاچه زیست می کردند که قطع جریان آب هیرمند به مرز ایران، کمبود نزولات آسمانی، خشکیدن هامون و در نهایت بروز خشکسالی و استمرار آن باعث شد مهاجرت پرندگان و حیات جانوران در این منطقه به مخاطره بیافتد.

هامون بزرگترین دریاچه آب شیرین در سراسر فلات ایران است و تقسیم بندی پرندگان در قالب ۵۱ ‎خانواده نشان دهنده تنوع کم نظیر انواع پرندگان در این منطقه است بنابراین از بعد ملی و بین المللی این تالاب از اهمیت قابل توجهی برخوردار و توسط سازمان بین المللی حیات پرندگان به عنوان زیستگاه با اهمیت پرندگان معرفی شده است.

تالاب بین المللی هامون یکی از تالاب های مهم دنیا و بزرگترین دریاچه آب شیرین در سراسر فلات ایران محسوب می شود که با مساحتی حدود پنج هزار و ۷۰۰ کیلومترمربع و دامنه عمقی یک تا پنج متر در ناحیه کویری و بیابانی شرق کشور، در منطقه سیستان واقع شده است.