غیر از فوتبال و بازیگری موسیقی هم بلدم/ این پژمان که بازی کردم من نیستم

ایرانگرد نیوز: پژمان جمشیدی را سال ها است همه می شناسند البته نه به عنوان بازیگر بلکه به عنوان هافبک راست در تیم‌های مختلفی از جمله پرسپولیس، سایپا، پاس تهران، تیم ملی و ….  اما این روزها پژمان جمشیدی فوتبالیست، تیتر صفحه فرهنگی و هنری مطبوعات ایران است.

 

او این روزها بعد از چندین سال بی خبری، با چهره جدیدی به مطبوعات قدم گذاشته است، دیگر کسی از پژمان و حضورش در زمین فوتبال حرف نمی زند البته از بازی او صحبت به میان می آید اما نه در مقابل دوربین‌های ورزشی بلکه جلوی دوربین یک سریال کمدی.

 

پژمان جمشیدی این روزها ستاره یک سریال پرطرفدار کمدی به نام “پژمان” شده است. او از بازی در این سریال بسیار راضی و معقتدست که هیچ گاه فکر نمی کرد این سریال بتواند تا این اندازه مورد قبول مخاطبان تلویزیون قرار بگیرد و حضور در این سریال و بازی در کنار هنرمندانی که از هر نظر از او حمایت کردند، مهمترین موفقیت او بوده است.

 

جمشیدی بر این باور است که پژمان دراین سریال تنها یک شخصیت است و هیچ شباهتی به شخصیت اصلی او ندارد.

 

او که این روزها استعداد بازیگری خود را بروز داده قرارست در یک تله‌فیلم هم بازی کند. به همین بهانه با او گپی زده‌ایم:

 

 

*بعد از حضور در سریال “پژمان” پیشنهاد بازی در یک تله فیلم هم به شما شده است، آیا قرار است پژمان جمشیدی را از این به بعد به عنوان یک بازیگر بشناسیم؟

 

– “شرف خانواده فاضل” یک تله فیلم است که بعد از بازی در “پژمان” پیشنهاد بازی در آن به من داده شد و در حال حاضر مشغول بازی در این تله‌فیلم هستم.

 

البته این فیلم نسبت به “پژمان” کاملا متفاوت است و من نقشی کاملا جدی را در این فیلم بازی می کنم، این فیلم داستان خانواده ای را روایت می کند که همه اعضای آن پزشک هستند و تنها یکی از فرزندان خانواده نتوانسته به جایی برسد که نقش آن را من بازی می کنم. متن این تله فیلم را پیمان قاسم خانی نوشته و عنایت بخشی، بهاره رهنما، شقایق دهقان، رضا رشیدپور، بیژن بنفشه خواه و من در این فیلم حضور داریم.

 

*با توجه به اینکه اولین حضور تلویزیونی شما در حوزه بازیگری حضور در نقشی طنز است، فکر نمی کنید بازی در یک نقش جدی واکنش های متفاوتی را از سوی طرفدارانتان داشته باشد؟

 

– هیچگاه هدفمند به دنیای بازیگری پا نگذاشته و تصمیم برای ادامه فعالیت در حوزه بازیگری ندارم، اما اگر بخواهم در این راستا قدم بردارم بی شک دوست ندارم تنها در یک ژانر بازی کرده و ترجیح می دهم ژانرهای دیگر را نیز تجربه کنم.

 

 

*از حضور خود در سریال “پژمان” بگویید. تا چه اندازه فکر می کردید این سریال بتواند در جذب مخاطب موفق عمل کند؟

 

– از زمان پخش سریال “پژمان” خوشبختانه رسانه ها توجه خاصی به من داشته و بارها و بارها در خصوص حضورم در این سریال صحبت کرده ام. “پژمان” ایده ای بود که با همکاری پیمان قاسم‌خانی آن را کار کردیم و خوشبختانه با استقبال بسیاری از سوی مخاطبان همراه بود.

 

این استقبال و خوش آمدگویی ها تنها از سوی مخاطبان عام نبوده و از سوی هنرمندان نیز مورد لطف قرار گرفتم. پیش از این گفته بودم که سریال “پژمان” می تواند ادامه فیلم سینمایی “سوپر استار” تهمینه میلانی باشد، جالب این جاست که در یک از اجراهای تئاتر “عامدانه، عاشقانه، قاتلانه” تهمینه میلانی را دیده و او از این که این سریال را ادامه فیلم سینمایی او می دانستیم، خوشحال بود.

 

اما در خصوص بازی در این سریال باید بگویم که این سریال نه تنها برای من بلکه برای تک تک عوامل این سریال یک ریسک بود، البته بیشتر از همه برای من چراکه هیچ ذهنیتی نسبت به مخاطبان نداشته و نمی دانستم چه بازخوردی در جامعه خواهد داشت. خدا را شکر می کنم که این ْریال با استقبال مخاطبان همراه بود.

 

راستش را بخواهید مطمئن هستم که اگر تمام این بازخوردها برعکس آنچه که امروز است، رخ می داد تاب ایستادگی در برابر این مسئله را نداشتم. هرچند تمام اعضای گروه مطمئن بودند که این سریال کار خوبی می شود اما هیچ گاه فکر نمی کردیم که بتواند جزو پربیننده ترین سریال های تلویزیونی باشد. کاش من در سریال بازی نمی کردم تا بتوانم در خصوص نقاط مثبت “پژمان” حرف بزنم.

 

*بعد از به تصویر کشیدن زندگی یک فوتبالیست در روزهای کناره‌گیری‌اش از ورزش، بازخوردهای مختلفی از این سریال در میان فوتبالیست ها شکل گرفت. نظر شما در این بازخوردها و نقدها چیست؟ برخی از بازیگران فوتبال معتقدند شما تصویری خیلی منفی از فوتبالیست‌ها نشان داده‌اید. من صحبت‌های نیما نکیسا و خداداد عزیزی را در نقد این سریال خواندم.

 

– البته نظرات مختلفی در خصوص نوع شخصیت پژمان در این سریال از سوی فوتبالیست ها منتشر شده است. من با کمال میل همه این نظرات را خوانده ام که خوشبختانه نظرات منفی و  نقد در خصوص این سریال و شخصیت پژمان از انگشتان دست هم کمتر بود. اما بیش از هر چیز باید بگویم که من با آگاهی کامل نقش پژمان را بازی کردم، حتی این نقش را با نام خود کار کردم تا هیچ‌گونه بی احترامی به اهالی فوتبال نشده و استفاده از نام خودم سبب شد تا به کسی برنخورد.

 

از حضور خود در این سریال یک لحظه پشیمان نشدم حتی یک لحظه. حتی قبل از شروع پخش این سریال نیز با خودم فکر نکردم که کاش در این سریال بازی نمی کردم.

 

 

*این روزها در محافل هنری حضور پررنگ تری دارید، برخورد هنرمندان با شما به عنوان یک فوتبالیست چگونه بوده است؟

 

– زمانی که برای دیدن نمایش “عامدانه، عاشقانه، قاتلانه” رفتم به جرات می توانم بگویم که شوکه شدم. بسیاری از هنرمندان حاضر در این اجرا از حضور من در این سریال استقبال کرده و نسبت به من ابراز لطف داشتند که از جمله این سینماگران می توان به ابوالحسن داوودی، تهمینه میلانی، هنگامه قاضیانی و حمیرا ریاضی اشاره کرد. همین مسئله و ابراز لطف از سوی حرفه ای های سینما و تلویزیون ایران سبب شد تا انرژی بسیاری برای ادامه فعالیت خود بگیرم.

 

*شخصیت پژمان جمشیدی در این سریال به گونه ای است که مخاطب احساس می کند مستقیم و بدون واسطه دوربین، پژمان جمشیدی را می‌بیند. با توجه به اینکه اولین حضور حرفه ای شما در تلویزیون بود، چطور توانستید بازی روانی داشته باشید؟

 

– اگر بخواهم در خصوص حضورم جلوی دوربین حرف بزنم با توجه به اینکه مخاطب لحن من را در هنگام بیان این مطالب نمی شنود، فکر می کند که خودستایی می کنم اما از مخاطبان می خواهم با کمی تخیل هیجان ناشی از خوشحالی بدست آوردن این موفقیت را از صدای من درک کند تا بگویم که تنها در سکانس اول دوربین را می بینم و این راحتی جلوی دوربین را مدیون حضور هنرمندانی چون پیمان و مهراب قاسم خانی و سروش صحبت می دانم.

 

البته چگونگی بازی من در این سریال و نقشی که بازی کردم باعث شد عده ای از دوستان با طعنه بگویند که پژمان نقش خود را در این سریال بازی کرده است. اما از همین تریبون استفاده می کنم و می گویم که نقش من در سریال “پژمان” فاصله بسیاری با خودم دارد و تنها اسم و فامیل من را یدک می کشد. من برای بازی در این نقش، تکه های شخصیت پژمان داستان را کنار هم چیدم تا به این نقش برسم که خوشبختانه موفق بودم. حال فرق چندانی نمی کند که بگویند این نقش را خوب بازی کرده و یا کاملا اتفاقی به آن دست پیدا کرده است.

 

بی‌شک حضور بازیگران حرفه ای در این سریال در خوب از آب در آمدن این نقش بی تاثیر نبوده است. اینکه چنین گروه بازیگری ریسک کردند تا در سریال بازی کنند که نقش اول آن را یک نابازیگر بازی می کند، برای من قابل احترام است. درواقع بازیگران “پژمان” پاسورهای خوبی بودند که من توانستم نقش خوبی را بازی کنم.

 

 

*برخی از منتقدان معتقدند که پژمان جمشیدی در سریال “پژمان” آزاد گذاشته شده تا هر بازی‌ای که می خواهد داشته باشد.

 

– بیش از هر چیز خیلی خوب می دانم که بازی در یک نقش کمدی بسیار سخت است، چرا که فاصله بین طنز و لودگی بسیار باریک است و گاه ممکن است که بازیگر آنقدر در یک نقش طنز زیاده‌روی کند که تبدیل به یک شخصیت بی مزه و غیر قابل تحمل شود. هر کس که پیمان و مهراب قاسم خانی را می شناسد به خوبی می داند که هیچ گاه نمی توان متن آنها را تغییر داد و من مو به مو آنچه که خواستند انجام دادم.

 

*خیلی ها می گویند اگر پژمان جمشیدی بازیگری را زودتر شروع می کرد، بیشتر از فوتبال در عرصه بازیگری موفق بود. نظر شما در این رابطه چیست؟

 

– این جزو تعریف هایی است که چندان من را خوشحال نمی کند. من از زندگی ورزشی خود راضی هستم و به آنچه که می خواستم رسیده ام. از سن 21 سالگی بازی در پرسپولیس و تیم ملی را آغاز کردم و توانستم جزو فوتبالیست های تاثیرگذار در تیم های خود باشم. از جمله افتخارات من این است ک همه پست های فوتبال را به صورت رسمی بازی کرده ام، عمر زندگی ورزشی من کم نبود اما زود تمام شد ولی به آنچه که می خواستم رسیدم.

 

شاید خواسته های من از فوتبال نسبت به خواسته دیگر فوتبالیست ها کم باشد اما من توانستم با تلاش در هر شماره ای که می خواهم بازی کنم و این برای من قابل ستایش است. البته من در یک خانواده فرهنگی بزرگ شدم و با توجه به نوع نگرش خانواده هایی از این دست، بلندپروازی کمتری در خانواده ما وجود داشت و شاید من هم مانند پدر و مادرم کمتر بلندپروازی می کنم و بیشتر تلاش می کنم تا به آنچه می خواهم دست پیدا کنم.

 

البته امروز که در سن 35 سالگی به سر می برم، با نگاهی به گذشته به این نتیجه می رسم که می توانستم کمتر اشتباه کرده و بدور از حاشیه ها موفقیت های بیشتری داشته باشم.

 

خوشبختانه همه از حضور من در این سریال راضی هستند و معقدند که خوب بازی کرده ام، اما من تنها تلاش کردم بازی دیگران را در این فیلم خراب نکنم.

 

 

*از نظر شما، طرفدارانتان در زمان زندگی ورزشی تان بیشتر بود یا زندگی هنری؟

 

– آن زمان که به عنوان فوتبالیست فعالیت می کردم تنها قشر خاصی از جامعه متشکل از مردان که مخاطبان فوتبال هستند جزو طرفداران من بودم اما امروز بازی در سریال “پژمان” سبب شد تا بتوانم وارد خانواده ها شده و هر شب از طریق تلویزیون وارد خانه خانواده هایی می شوم که تمام اعضای آن خانواده من را دوست دارند.

 

این روزها وقتی به خیابان می روم بچه ها با خوشحالی من را نشان می دهند و من از این همه علاقه احساس لذت می کنم. باز هم تکرار می کنم که هیچ گاه فکر نمی کردم با حضور در این سریال اینقدر مخاطب جذب کنم. همین مسئله سبب می شود تا انرژی لازم برای بازی بهتر در نقش های دیگر را داشته باشم.

 

از نظر من مهمترین دلیل موفقیت این سریال این است که پیمان قاسم خانی بزرگترین ریسک را کرده و از یک فوتبالیست برای این نقش استفاده کرد که خوشبختانه با موفقیت بسیاری همراه بود. این سریال توانست از “ساختمان پزشکان” نیز در بین مخاطبان جذاب تر باشد و نشان داد که مردم هنوز هم سریال های تلویزیونی می بینند، البته اگر تولیدات خوبی ارائه شود.

 

*به فراخور داستان، این فیلم از ستارگان فوتبال بسیار بهره برده است. حضور فوتبالیست ها در این سریال به دلیل روابط شما بوده یا علاقه فوتبالیست ها به تلویزیون؟

 

– من در زندگی خود همیشه صلح طلب بوده ام و هیچگاه هیچ مشکلی با دیگران نداشتم، به همین دلیل در زمان فیلمبرداری هر گاه که با دوستان فوتبالیست خود تماس می گرفتم با تمام لطفی که به من داشتند از حضور در این سریال استقبال کردند، البته زمانی که نام قاسم خانی ها و صحت را می شنیدند، برای بازی در این سریال مشتاق تر می شدند.

 

*به غیر از بازیگری به هنر دیگری هم علاقه دارید؟

 

– پیش از بازیگری موسیقی را دنبال کردم که بازی در “پژمان” سبب شد تا از این هنر کمی فاصله بگیرم، اما به زودی فعالیت در این عرصه را از نو آغاز می‌کنم.