منتظر تعطیلی چند سینما در هفته‌های آتی باشید/هیچ‌کس به داد طرح “اذان تا اذان” نرسید


به گزارش خبرنگار مهر، برنامه شب گذشته “هفت” 4 مرداد ماه به نقد فیلم سینمایی”خودزنی” با حضور رضا درستکار و و بررسی طرح “اذان تا اذان” با حضور حبیب کاوش و رضا نصیرنژاد اختصاص داشت. گفتگو با مهدی فقیه بازیگر قدیمی سینما نیز از دیگر بخش های برنامه بود.


نظرسنجی برنامه نیز به طرح این سوال اختصاص داشت که از میان بازیگران فیلم “خودزنی” بازی کدامیک را بیشتر می‌پسندید؟ که در پایان برنامه از میان لعیا زنگنه، امیررضا دلاوری، امین حیایی و آتیلا پسیانی بازی امین حیایی بیشتر مورد توجه قرار گرفت.


در ابتدای برنامه گبرلو با اشاره به اتفاقات اخیری که در مورد خانه سینما رخ داده است، عنوان کرد: اهالی پرشور سینمای ایران این روزها باید به بازیابی قدرت تشخیص خود برسند. هنرمندان ما بهتر است گول افرادی را که مصلحت را بر تفرقه انداختن می دانند و می خواهند فضا را به تشنج بکشند، نخورند. باید بیش از پیش به جا بیاورند کسانی را که زیر پوشش صنف و حمایت از سینماگران به فکر مصلحت خویش هستند.


وی افزود: اهالی سینما گول مصلحت‌اندیشان را نخورند. اهالی سینمای ایران دنبال فتنه جویی نیستند و دغدغه خدمت به فرهنگ مرز و بوم را دارند اما یکی از مسائلی که این روزها گریبان سینمای ایران را گرفته خودبینی و غفلت از خودسازی است. بهتر است با خودسازی فتنه درونی خود را پیدا کنیم. سینمای ایران به آرامش و پیش از آن به صداقت و معرفت نیازمند است. نیاز اساسی سینمای ایران دوستی و محبت است. سینما جایگاه گفتگو و تبادل اندیشه است. با صحبت هایی که در چند برنامه گذشته هفت شد و با حسن نظر رئیس جمهور و سینماگران، امیدوارم این آرامش به سینمای ما بازگردد.


در ادامه برنامه گزارشی با عنوان آرامش پس از طوفان پخش شد که قسمت هایی از مناظره هفته گذشته برنامه بین همایون اسعدیان و حسین فرحبخش و همچنین تحلیل اهالی رسانه و نظرات سینماگران را در ارتباط با اتفاقاتی که هفته گذشته پیرامون خانه سینما افتاده بود، مورد بررسی قرار می داد.


بعد از پخش رویدادهای سینمایی هفته، مهدی فقیه بازیگر قدیمی سینمای ایران اولین مهمان برنامه هفت شد.


مهدی فقیه: اهالی سینما عزت و اعتبار خود را به راحتی زیر سئوال نبرند


فقیه در صحبت هایش با اشاره به اتفاقاتی که این روزها پیرامون خانه سینما رخ می دهد، گفت: ما باید مفاهیم انسانی را به مردم از طریق تصویر منتقل کنیم. بیایید این چند شب که نزدیک به لیالی قدر است بنشینیم و به رفتار خودمان نگاه کنیم. کمی به خودمان بیاییم و ببینیم برای مردم چه کرده ایم. امیدوارم به برکت این ماه مبارک مشکلات کنار گذاشته شود و حق به حق‌دار برسد. پناه بر خدا! نباید هیچ گاه به یکدیگر تهمت های ناروا بزنیم. خداوند به ما این عزت را داده که مورد لطف مردم قرار گرفته ایم بنابراین این اعتبار را به راحتی از بین نبریم.


وی در بخش دیگری از صحبت هایش درباره حضورش در فیلم “داش آکل” مسعود کیمیایی و همکاری اش در این فیلم خاطراتی تعریف کرد و درباره بازی در فیلم “هور در آتش” اینگونه توضیح داد: این فیلم یک کار دلی بود. عزیزالله حمید نژاد دوست نداشت هیچ نشانه ای از عارف بودن شخصیت بابا عقیل در فیلم بگذارد چون عرفان ناب شیعی با ظواهر شناخته نمی شود و این شخصیت نیز نمی خواست خودش را به نمایش بگذارد. به نظر من بازیگر کسی است که بتواند خودش را تحت اختیار کارگردان و متن بگذارد.


این بازیگر ادامه داد: بازیگر احتیاج به تمرکز دارد بنابراین باید زمان حضور در فیلمبرداری متمرکز باشد و از خودش فاصله بگیرد. نسل ما هر چه دارند از تجربیات تئاتری شان است. این روزها می شنوم برخی برای بازیگر شدن پول داده اند اما مردم ما بزرگترین داور و منتقد هستند و سر آنها کلاه نمی رود.


فقیه در پایان صحبت هایش با اشاره به لزوم توجه مسئولان به هنرمندان در حالی که اشک در چشمانش حلقه زده بود، گفت: یکی از بازیگران شناخته شده چند روز قبل با من تماس گرفت و گفت که من پول ثبت نام فرزندم را ندارم و هنوز دستمزدم را از کارهایی که کرده ام نگرفته ام. باید این بازیگران باآبرو را دریابیم چون آنها برای خودشان عزت و آبرو دارند و نمی توانند به هر کاری دست بزنند. این هنرمندان نمی‌توانند بروند سر چهار راه لنگ بفروشند پس باید حقشان را بدهیم.


آیتم “سکانس دیروز” بخش بعدی برنامه بود که به پشت صحنه “اشک و لبخند” به کارگردانی زنده‌یاد شاپور قریب اختصاص یافت. در ادامه نیز نقد فیلم سینمایی “خودزنی” با حضور رضا درستکار و محمد تقی فهیم برگزار شد.


فهیم قبل از ورود به بحث نقد فیلم از اتفاقاتی که این روزها در سینمای ایران می افتد ابراز تاسف کرد و گفت: ما از مدیریت سینما انتظار داریم به این مسایل رسیدگی کند. این اغتشاش و دودستگی بین سینماگران بسیار تاسف بار است. افرادی که سالها داعیه نظریه پردازی و آموزش در سینما را دارند نباید به این شکل به جان هم بیفتند، این اختلافات باید جمع شود. سینمای نجیب ایران نیازمند اقدامات هوشمندانه مسئولان، ریش سفیدان و دیگر اهالی سینما است. نباید دچار پراکندگی شویم و آبروی یکدیگر را به این شکل ببریم.


وی درباره فیلم “خودزنی” گفت: معتقدم که فیلم در اقتباس از یک رمان خارجی موفق عمل نکرده است. رفتن به سمت چنین اثری که شائبه دارد درست نبود چون رمان “نجیب محفوظ” در خدمت اپوزیسیون وقت کشور مصر نیست. پس وقتی قرار است ما به سراغش برویم نیاز به خلاقیت ویژه ای داریم. وفاداری نعل به نعل به منبع اصلی مشکل اصلی فیلم است و انطباقی با جامعه ایران پیدا نمی کند و نمی تواند به بعد فلسفی اثر که پرداختن به اگزیستانسیالیسم است، بپردازد.


وی ادامه داد: نمی توان شرایط اجتماعی شصت سال قبل مصر را با ایران امروز منطبق کرد. انتخاب ژانر نوآر و بهره گیری از یک ضد قهرمان، مناسب فیلم نیست. مهمترین معضل “خودزنی” شخصیت پردازی است و اینکه ما شخصیت اصلی را دوست نداریم و با او همراه نمی شویم.


مشکل “خودزنی” از خودسانسوری خودساخته کارگردان ناشی می شود


در ادامه رضا درستکار در ارتباط با این فیلم توضیح داد: “خودزنی” یک فیلم خاص و عجیب است و یک موضوع سیاسی و اجتماعی را بستر خود قرار داده که از رمان “دزد سگ ها” نوشته نجیب محفوظ اقتباس شده است. فیلم می خواهد تلنگری به مخاطب بزند اما متاسفانه بعد از دو سال و در یک بی پدری اکران شد چون تهیه کننده فیلم به رحمت خدا رفت همین امر باعث شد این اثر زیاد جدی گرفته نشود.


درستکار یادآور شد: اما متاسفانه مسئله ای که باعث شده فیلم نتواند به یک نوزایی برسد خودسانسوری خودساخته کارگردان است. فیلم آنقدر خودش را دچار ممیزی کرده که حتی دستگاه ممیزی متوجه ممیزی های فیلم نمی شود و همین باعث شده فیلم ببازد. بحث انتخابات در فیلم مطرح شده اما آنقدر گنگ به آن پرداخته اند و آنقدر فشار بر کارگردان بوده که ما نتوانستیم شاهد باروری ذهن وی باشیم.


وی ادامه داد: اینکه یک کارگردان به خودش جرات می دهد و ذائقه مردم را عوض می کند و با انتخاب یک منبع اقتباس خارجی اثری را خلق می کند جای تشکر دارد و ارزشمند است. “خودزنی” یک فیلم اجتماعی است که تلاش می کند رگه های سیاسی پیدا کند اما نمی توان ژانر نوآر را در مورد آن به کار برد. فیلم از حادثه پردازی و حکمت برای ارتباط با مخاطب استفاده می کند.


این منتقد در ادامه متذکر شد: مایه حکمت آموز و پندآموز فیلم اصلا درست درنیامده است. حضور محمد رضا شریفی نیا با ظاهری که دارد در هیات یک عارف اصلا انتخاب درستی نبوده است. فیلم هر چقدر در کلیات خوب است در جزئیات ضعف دارد. امین حیایی نیز یکی از بدترین بازی هایش را داشته و کلیشه مطلق است.


فهیم نیز در پایان این بحث عنوان کرد: خاوری فیلمساز خوبی است پس سینما را می شناسد. او بهتر از ما می داند که شاخصه اصلی فیلم های شخصیت محور معرفی درست شخصیت اصلی فیلم است. با خرده پی‌رنگ نمی توان این نوع فیلم ها را جلو برد.


گفتگو با حامد بهداد در پشت صحنه فیلم “زندگی جای دیگری است” بخش بعدی برنامه شب گذشته بود.


بهداد: خلاقیت و اقتصاد در سینمای ایران سرکوب می شود


بهداد در این گفتگوی کوتاه درباره تکرار شدن یک بازیگر در نقش های مختلف گفت: این مسئله به بی دانشی منتقدان ما بر می گردد. مرحوم شکیبایی همان صداست و همیشه هم خودش را تکرار می کرد ولی مردم لذت می بردند از حضورش در یک فیلم. مردم ما فردین را همان طور که بود دوست داشتند.


وی درباره پرفروش نشدن برخی فیلم هایش گفت: این مسئله به نوع چینش کارگردان و استفاده از یک بازیگر برمی گردد. مسئله دیگر این است که یک بازیگر به تنهایی نمی تواند دلیل فروش یک فیلم باشد. وقتی قرار است اقتصاد در سینما سرکوب شود و خلاقیت یک بازیگر نیز مورد توجه نباشد این اتفاقات می افتد.


بهداد عنوان کرد: منظور من اشاعه فسق و فجور در فیلم ها نیست. همه ما پیرو دین و مذهب هستیم و نمی خواهیم ارزش ها را زیر سئوال ببریم اما باید فضایی فراهم شود تا افرادی مثل تقوایی و بیضایی بتوانند کارشان را انجام دهند.


طرح “اذان تا اذان” برای مخاطبان فرهنگسازی نشده است


در بخش پایانی برنامه رضا نصیری نژاد و حبیب کاوش مهمان برنامه بودند و درباره طرح اذان تا اذان و مشکلات این طرح به بحث و تبادل نظر پرداختند.


کاوش در ابتدای این میزگرد عنوان کرد: از سال‌های قبل عقیده بر این بوده که ماه رمضان ماه مرده ای است برای اکران فیلم ها. برای مبارزه با این تفکر از پنج سال قبل طرح اذان تا اذان پی ریزی شد تا مردم بتوانند در این ماه مبارک به دیدن فیلم ها بروند. یک سال این طرح موفق بود و دلیلش هم تبلیغات صدا و سیما بود که باعث شد مردم به سینماها کشیده شوند. این نکته که ما فکر کنیم ماه رمضان برای جذب مخاطب به سینماها ماه مناسبی است نیاز به فرهنگسازی دارد. ما برخلاف دیگر کشورهای مسلمان هیچ برنامه ریزی برای این ماه نداریم.


در ادامه نصیری نژاد که مدیر سینما قدس است عنوان کرد: در سال اولی که این طرح اجرا شد بسیاری از فیلمسازان علاقه مند بودند فیلمشان را در طرح اذان تا اذان اکران کنند اما متاسفانه چون ما برنامه ریزی و اطلاع رسانی برای این طرح نداریم با مشکل مواجه می شویم. مسئله مهم دیگر این بود که ما فیلم مناسبی برای اکران در این ماه نداریم و امسال هم هیچکس حاضر نشد فیلمش را در این زمان اکران کند و ما مجبور شدیم فیلم تکراری رسوایی را دوباره نمایش دهیم.


کاوش در این زمینه عنوان کرد: چون ما فیلمی برای نمایش نداشتیم و سینماها در حال بسته شدن بود تصمیم گرفتیم فیلم های قدیمی را اکران کنیم و یا فیلم های قبلی به اکرانشان ادامه دهند. سینمای ما هنوز در شوک سال گذشته به سر می برد و چرخه تولید دچار توقف و خودسانسوری شده است. ممیزی به شدت بالا رفته و مخاطب از فیلم ها فراری شده، محصول این ممیزی ها فیلم هایی است که الان می بینیم.


وی افزود: یکی از مصوبات شورای عالی سینما خریداری 25 درصد از سهم سینماها بود که متاسفانه عملی نشد. چرخه تولید دولتی این است که من کارگردان یک فیلم 300 میلیونی را با 3 میلیون تمام کنم، این مسئله باعث می شود که پول در تولید هزینه شود و اصلا انگیزه اکران وجود نداشته باشد. باید به همان نسبت که به تولید فیلم سوبسید می دهند به سینمادار هم بدهند. دولت باید از تهیه کنندگی فیلم ها دست بردارد چون تاجر خوبی نیست.


وی عنوان کرد: امسال ما فقط توانستیم فیلم “گهواره ای برای مادر” را در طرح اذان تا اذان اکران کنیم. این فیلم نیز قابلیت جذب مخاطب را ندارد. وزارت ارشاد باید با صدا و سیما توافق می کرد که برای این طرح خبررسانی کنند. متاسفانه سینماهای حوزه هنری از این طرح تمکین نکردند در حالیکه مردم برای دیدن فیلم ها در این تایم زمانی شور و انرژی دارند.


در بخش دیگری از این میزگرد نصیری نژاد عنوان کرد: در گروه سینمای قدس و عصر جدید ما در سانس 10 شب و طرح اذان تا اذان فروش 15 هزار تومانی در سینماقدس و فروش 120 هزار تومانی در سینما عصر جدید داشتیم آن هم با 3 سالن سینما، در چند هفته آینده چند سینما به علت بدهی به بانک تعطیل می شوند، باید برای بحران فکری اندیشید. ما سال اول فیلم “خروس جنگی” را اکران کردیم که فروش خیلی خوبی داشت اما امسال فیلم “رسوایی” هیچ فروشی نکرده چون تبلیغات و اطلاع رسانی مناسبی برایش وجود ندارد.


کاوش در پایان این بحث عنوان کرد: باید روزی فرا برسد که این 11 نهاد دولتی که در کار تولید فیلم هستند یک اتاق فکر واحد داشته باشند تا همه ارگان هایی که دغدغه سینما دارند و بودجه دولتی برای تولید فیلم هم دارند در کنار هم قرار گیرند. متاسفانه با این شکل فعلی بخش خصوصی روز به روز در حال تضعیف شدن است. نزدیک به 70 درصد فیلم های ما دولتی است که به درد نمی خورند 30 درصد بقیه هم با حمایت دولت ساخته می شود. مسئولان جدیدی که سر کار می آیند باید بخش خصوصی را دریابند.


پخش نظرات مردمی درباره طرح اذان تا اذان و آمار فروش فیلم ها بخش پایانی برنامه شب گذشته بود.

Check Also

معرفی نقاشان زن نامدار به بهانه روز جهانی طراحی و نقاشی

 ۱۶ می برابر با ۲۶ اردیبهشت ماه، روز جهانی طراحی و نقاشی اعلام شده است. …