محمد دیندار از منتقدان سینمایی در گفتگویی با خبرنگار مهر به صحبتهای حجتالاسلام حسن روحانی رییس دولت یازدهم در مناظرههای انتخاباتی اشاره کرد و گفت: دکتر روحانی در مناظرات انتخاباتی به صراحت از “خانه سینما” نام برده و بر گشودن آن طی یک ماه نخست ریاست جمهوری خویش تأکید کردند. با این حال باید توجه و دقت داشت آن خانه سینمایی که توسط دولت دهم مورد غضب قرار گرفت، تنها یک ساختمان نبود که با گشایش و استقرار هر جمع و گروهی در آن بتوان نام خانه سینما را دوباره بر آن اطلاق کرد بلکه خانه سینمای تعطیل شده در حقیقت برآیند یک تفکر در عرصه هنر و سینما محسوب میشود که با خودکامگی، خمودگی و جهل و خرافه در حوزه فرهنگ و هنر مخالف بود.
وی افزود: بنابراین وقتی آقای روحانی تأکید میکنند که خانه سینما باید دوباره باز شود، حتما منظورشان خانه سینمای قبلی و با همان تفکر و توسط همان افراد است و نه اینکه عدهای با عناوین جدید یا از طریق انشقاق در پی گرفتن این عنوان و خانه، بر آمده و از گشودن خانه سینما فقط گشایش ظاهری و ساختمانی آن را مد نظر قرار دهند. به عبارتی صاحب خانه های اصلی این خانه همان کسانی هستند که طی یکسال و اندی گذشته، قفل بر درب خانهشان زده شده و آنها برای حفظ خانه خویش و گشودن قفل آن خون دلها خورده اند.
این منتقد انتظار خود را از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت یازدهم را اینگونه برشمرد: به طور طبیعی از وزیر آتی فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز انتظار میرود با توجه به نگرش رئیس جمهور درباره مساله خانه سینما ورود پیدا کند و همچنین مدیرانی را بر مصدر امور سینما قرار دهد که مورد قبول جریان اکثریت و غالب سینمای ایران باشد.
دیندار یکی از معانی اعتدال و جلوههای آن را کنار راندن تحجر، تظاهر، خوارج و متکبرین دانست و گفت: نباید اعتدال را به معنای راضی کردن همه، حتی جمع قلیلی که پیش از این تیشه به ریشه این سینما زدند، تعبیر کرد. در شرایط امروز مسئله خانه سینما و تفکر غالب بر آن، فقط دغدغه اهالی سینما نیست بلکه بسیاری از افراد فرهیخته و نخبگان جامعه در محافل فرهنگی، دانشگاهی و سیاسی با دقت وضعیت خانه سینما را رصد کرده و حتی بسیاری از مردم که به هنرمندان کشورشان عشق و محبت می ورزند، گشایش همان خانه سینما را انتظار می کشند.