رئیس مرکز مطالعات منطقه ای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی تحت نظارت یونسکو گفت: تمامی عناصر میراث ناملموسی که کشورهای همسایه اقدام به ثبت جهانی آن میکنند ایرانی است.
یدالله پرمون با اشاره به اینکه پرونده هایی که ممکن است در حوزه میراث ناملموس کشورهای دیگر هم برای ثبت آنها اقدام کنند فراوان است، افزود: با توجه به اینکه حوزه گسترش فرهنگ ایرانی فراتر از مرزهای ماست و اکثر کشورهای اطراف ما از کشور بزرگ ایران جدا شده اند، هر عنصری که این کشورها بخواهند به ثبت جهانی برسانند یک عنصر ایرانی است.
وی در ادامه امکان ثبت جهانی یک پرونده میراث ناملموس در سال را یکی دیگر از مشکلات این حوزه دانست و تصریح کرد: هر کشور امکان ثبت جهانی یک میراث ناملموس در سال را دارد و به همین دلیل ممکن است کشورهای همسایه نسبت به تهیه پرونده های میراث ناملموسی که ایران نیز از آنها بهره مند هستند اقدام کنند.
پرمون گفت: دفتر ثبت آثار سازمان میراث فرهنگی به دنبال بررسی و یافتن راهکاری برای این موضوع هستند تا فهرستی از آثاری که ممکن است سایر کشورها بخواهند اقدام به ثبت آن بکنند تهیه و روی آنها اقدام شود.
وی ادامه داد: این یک اقدام خوب و مناسب است اما منعی برای سایر کشورها ایجاد نمی کند که نتوانند پرونده تهیه کنند، به طور مثال اگر ما بخواهیم پرونده ثبت کمانچه را تهیه کنیم و به یونسکو بگوییم این پرونده برای ما الویت ندارد و کنار آن 20 پرونده دیگر هم ارسال کنیم این منعی برای کشور آذربایجان ایجاد نمی کند که نتواند پرونده کمانچه را تهیه کند اما این کار چند حسن دارد اول اینکه می توانیم جوابگوی مردم خودمان باشیم که در رابطه با حفظ میراث ناملموس اقدام کرده ایم و نکته بعد اینکه کشورهای دیگر رصد می کنند و می بینند که ما پرونده میراث ناملموس خودمان را ارسال کرده ایم.
رئیس مرکز میراث ناملموس تهران تهیه پرونده های مشترک میراث ناملموس را یک راه مناسب برای حفظ این عناصر دانست و گفت: با ارسال یک پرونده مشترک از سوی چند کشور به این دلیل که سازمان یونسکو نمی تواند کنترل پرونده ها را خود بر عهده بگیرد یک کشور را برای مدیریت پرونده انتخاب می کند که البته این مدیریت هیچ امتیازی برای آن کشور محسوب نمی شود و تمامی اتفاقاتی که برای پرونده می افتد باید با نظر و تایید تمامی اعضاء باشد، حتی ترتیب قرارگیری نام کشورها هم باید با تایید و موافقت همه کشورها باشد همانند پرونده ثبت جهانی نوروز که نحوه قرارگیری نام کشورها با موافقت تمامی کشورهای عضو این پرونده به صورت الفبایی بود.