اسماعیل جلیلی، نماینده مسجد سلیمان در مجلس نهم در گفت و گو با خبرگزاری CHN میگوید که در سالهای گذشته تغییر خاصی در حوزه گردشگری و میراث فرهنگی وجود نداشته است.
او با اشاره به وعده سازمان میراث فرهنگی برای تاسیس موزه در مسجد سلیمان، تصریح میکند که حدود از این وعده مسئولان گذشته است، اما هیچ کار اجرایی برای تاسیس موزه در حوزه انتخابیهام انجام نشدهاست. از دیگر سو هیچ کار اجرایی برای حفظ و نگهداری میراثی که در این منطقه وجود داشته صورت نگرفتهاست.
جلیلی بیبرنامه بودن دولت در حوزه میراث فرهنگی و گردشگری را مشکل اصلی این عرصه میداند و معتقد است تا دولت برنامه همه جانبهای در این زمینه نداشته باشد، وضعیت گردشگری و میراث فرهنگی نابسامان خواهد ماند. او میگوید: «این که به گردشگری شمال کشور توجه شود و رونق بگیرد برای ما مزیت خاصی ندارد. سرزمین ما سرشار از فرصتهای گردشگری است، اما آیا همه آنها شناخته شده و رشد کردهاند؟»
او در ادامه به پتانسیلهای ایران در حوزه میراث فرهنگی اشاره میکند و ادامه میدهد: «در حوزه آثار تاریخی ایران دارای بیشترین پتانسیلهاست. بطور مثال در شهرستان حوزه انتخابیه ما بیش از صد اثر تاریخی و بنای باستانی بسیاری وجود دارد، اما این شهرستان هنوز اداره میراث فرهنگی ندارد. این یعنی در حوزه میراث فرهنگی برنامهریزی جامعی وجود ندارد. در سالهای اخیر رویکرد سیاسی بیشتر از رویکرد فرهنگی بر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری حاکم بودهاست.»
او در پاسخ به این سوال که چرا در سالهای اخیر سازمان میراث فرهنگی رویکرد سیاسی داشته؟ می گوید: «سیاست دولت ها اینطور است. ما خیلی نمی توانیم به این موضوع ورود کنیم، چون از عقبه اهداف دولت اطلاع کافی نداریم. اما دولت ها یکسری برنامه ها و سیاست هایی را در هر دوره تعریف می کنند که سازمان ها موظف به اجرای آن هستند. اگر میراث فرهنگی به جای سرمایه گذاری هایی که در خارج انجام داده، در داخل کشور و برای تقویت زیر ساخت های میراث فرهنگی و گردشگری سرمایه گذاری می کرد، شاید جاذبه ها برای ورود سرمایه گذاران به این بخش بیشتر و بهتر از شرایط کنونی بود.»
عضو کمیسیون برنامه و بودجه با اشاره به وابستگی کشور به اقتصاد نفتی تصریح می کند: «ما اگر بخوهیم از حوزه اقتصاد نفتی جدا شویم باید به وجود اقتصادهای دیگر مثل گردشگری میراث تاریخی و طبیعی توجه کنیم، چون این حوزهها میتواند برای ما مفید باشند. دولت باید تلاش میکرد این ظرفیت را افزایش دهد که اگر امروز در تامین منابع خودمان دچار بحران و نوسانات شدیم، بتواند از این ظرفیت پایدار استفاده کند.»