به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از آسوشیتدپرس، جولی هریس که یکی از مشهورترین بازیگران برادوی بود و برخی از مهمترین نمایشهای آمریکا را روی صحنه اجرا کرد، 87 سال داشت.
بازی در نقش سالی بولز در نمایش “من یک دوربین هستم” و امیلی دیکینسون در “زیبای امرست” از جمله نقشهای فراموشنشدنی وی هستند.
هریس با دریافت پنج جایزه تونی که به بهترین نمایشها در آمریکا تعلق میگیرد، رکوردی به جای گذاشت که هرگز کسی نتوانست با آن رقابت کند. او تقریبا 60 سال روی صحنه زندگی کرد و در نمایشهایی چون “تی” در سال 1950، “شوخی” در سال 1955، “اف” در سال 1968 و “آخرین کار خانم لینکلن” در سال 1972 تحسین بسیار برانگیخت.
او با دریافت جایزه ششم تونی ویژه یک عمر دستاورد هنری در سال 2002 یک بار دیگر تجلیل شد. تنها آنجلا لنسبری با دریافت چهار جایزه تونی در بخش بازیگر زن نمایش های موزیکال به رکورد هریس نزدیک شده که یکی از آنها برای نقش مکمل بوده است.
هریس در سال 2001 و در حالی که در شیکاگو در حال تولید نمایش “فسیل ها” اثر کلودیا آلن بود سکته کرد. او یک بار دیگر در سال 2010 سکته کرد و سرانجام بر اثر بیماری قلبی از دنیا رفت.
این بازیگر برای تماشاگران تلویزیون نیز چهره شناخته شده ای بود و برای بازی در نمایش های تلویزیونی دو جایزه امی در سال های 1958 و 1961 دریافت کرده بود. او در سینما نیز حضور داشت و در فیلم “شرق عدن” در سال 1955 با جیمز دین همبازی بود. او در فیلم های دیگری نیز در دهه 60 بازی کرد اما بزرگترین موفقیت ها را بر صحنه به دست آورد. این بازیگر زمانی گفته بود تئاتر همه دنیای من است و من خدا را روی صحنه شناختم.
جولی هریس جایزه اول تونی را برای نمایش “من یک دوربین هستم” برد. دومین جایزه تونی برای ایفای نقش دراماتیک ژاندارک به او اهدا شد که 6 ماه مداوم اجرا شد و سومین جایزه را برای “چهل قیراط” در یک نمایش کمدی فرانسوی دریافت کرد. او با این نمایش دو سال مداوم هر شب به روی صحنه رفت. دو جایزه آخر او برای دو نقش تاریخی به وی اهدا شد که یکی برای بازی در نمایشی با عنوان “نمایشگاه شیشه ای” در سال 1994 و دیگری برای بازی در نمایش “بازی کلک” در سال 1997 بود.
در سال 2005 او یکی از پنج بازیگر عرصه تئاتر بود که از سوی مرکز کندی از آنها تقدیر شد.