ایرانگرد نیوز پایگاه خبری تحلیلی ایرانگرد نیوز
به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری نمایش “سیندرلا” بعدازظهر سه‌شنبه 12 شهریورماه با حضور بازیگران و عوامل این نمایش در سالن اصلی تئاتر شهر برگزار شد. در این نشست خبری علاوه بر جلال تهرانی نویسنده و کارگردان نمایش، گلاب آدینه، بهنوش طباطبایی، بهزاد عبدی و مجید آقاکریمی بازیگران اثر نیز حضور داشتند.
در ابتدای نشست تهرانی با اشاره به اینکه تمرینات این پروژه از اسفندماه آغاز شده است، بیان کرد: برای گروه ما اجرا مرحله‌ای از تمرین به حساب می آید. در واقع تا آخرین روز اجرا ما مثل تمرین یک نمایش سر کار حاضر می شویم و از فرصتی که برایمان بوجود آمده بهترین بهره را می‌بریم چون عمیقا می‌خواهیم به پرسش‌هایی که در طول کار برایمان به وجود آمده است، پاسخ دهیم.
تهرانی افزود: ما کار تئاتر می‌کنیم چون پرسش داریم و با پاسخ های از پیش تعیین‌شده به سوی تئاتر نمی‌رویم. این پرسش ها با نگارش نمایشنامه شروع و در پروسه تمرین و اجرا پررنگ می‌شود. ما معمولا مانیفستی نداریم و نیت‌مان هم این نیست که مردم را به راه راست هدایت کنیم بلکه تنها به دنبال یافتن پاسخ های پرسش هایمان هستیم.
تهرانی: عمرم را صرف کارهای تکراری نمی کنم
تهرانی با اشاره به اینکه تلاش می کند آثار متفاوتی را روی صحنه بیاورد، گفت: من به شخصه وقتی کاری را انجام می دهم بقیه عمرم را صرف تکرار کردنش نمی کنم. علت متفاوت بودن کارهایم هم همین است. در این پروژه هم به اندازه پروژه های قبلی ام این چالش و تفاوت لحاظ شده است.
وی درباره طراحی‌صحنه نمایش “سیندرلا” و دلیل اینکه جایگاه تماشاگران روی صحنه تعبیه شده است، توضیح داد: از همان ابتدای نگارش نمایشنامه این نکته که تماشاگر روی صحنه حضور داشته باشد مد نظرم بود. در واقع در این اثر مسئله صندلی و جایگاه تماشاگر مطرح است نه خود تماشاگر. البته خود تماشاگر به اندازه گروه اجرایی مهم است اما هدف ما این بود که خودمان را در جایگاه تماشاگران تکثیر کنیم. یکی دیگر از دلایل این کار نیز به خاطر جایگاه تماشاگران در سالن اصلی است. چون به خاطر از بین رفتن اکوستیک سالن اصلی، سرمایی در بین تماشاگران بوجود آمده که بسیاری از کارها را نابود کرده است. احساس کردم اگر تماشاگران روی صحنه باشند فضا گرم تر خواهد شد.
کارگردان نمایش “سیندرلا” با اشاره به اینکه جذابیت این اثر نه به خاطر نام وی بلکه به دلیل حضور بازیگران مطرح و خود نام سیندرلا است، عنوان کرد: تماشاگر عام از لحاظ من معنی ندارد چون واژه عوام فقط در دایره لغات اجتماعی سیاسی معنا می یابد که مردم را در طبقه بندی خاصی قرار می دهد. مخاطبان تئاتر از نظر من همه مردم هستند البته بجز خود تئاتری‌ها. چون تئاتری ها معمولا یا سلیقه منحصر به فردی دارند یا با متر و معیار خودشان کارها را می بینند.
وی گفت: ما معمولا از بقالها، قصابان و کارمندان پاسخ های بسیار خوبی می گیریم چون با متر و معیار خاصی کارها را نمی بینند. اما منتقدان ما یک سری روشنفکر یا تئاتری هستند که با جزئی‌نگری اجزا و عناصر کار را بررسی می کنند و بیشتر کلیات اثر را می سنجند.
این کارگردان متذکر شد: هنر وقتی هنر است که امکان داوری را از شما بگیرد. مثلا وقتی ما تابلوی مونالیزا را می بینیم آن را داوری نمی کنیم اما اگر یک جوان تازه کار آن را کشیده باشد تابلو را مورد داوری قرار می دهیم . افرادی در دنیا هستند که صلاحیت داوری یک اثر هنری را دارند اما همین تشخیص صلاحیت یک شخص، پروسه طولانی دارد. بنابراین مکتب تهران تصمیم گرفته داوری را از خواص به عامه مردم بسپارد.
در ادامه نشست خبری، تهرانی با اشاره به اینکه این متن نمایشی قسمت اول یک تریلوژی است عنوان کرد: اینکه از میان این سه متن، “سیندرلا ” برای اجرا انتخاب شد به این دلیل بود که دو متن دیگر که “دراکولا” و “مکبث 2001” نام دارند تمرینات طولانی برای اجرا می طلبیدند که فعلا جرات نکردم سراغ آنها بروم. بنابراین اجرای “سیندرلا” را انتخاب کردم که در مدت زمان کمتری می شد به اجرا برسد. محور “مکبث 2001” در ارتباط با خرافه است و به آن قسمت از نمایشنامه مکبث اشاره می کند که مکبث به حرفهای جادوگران توجه کرده و خرافات در زندگی اش تاثیر نابجایی می گذارد. نمایشنامه “سیندرلا” نیز درباره شایعه است و اینکه شایعه و توجه به آن چطور باعث دور شدن آدم ها از واقعیت پیرامونشان می شوند.
کارگردان نمایش “تک سلولی ها” ادامه داد: اما نمایشنامه “دراکولا” به زمان های دورتر اشاره دارد. در زمانی که همه رستگار شده اند، همه ایده آل های ایدئولوژیک محقق شده و دیگر کسی گناهی نمی کند. اما یک شب دراکولا وارد قصه می شود و من به عنوان نویسنده از بیرون به حضور او در چنین فضایی نگاه می کنم. این سه متن به لحاظ زبان، ساختمان و ریتم مناسبت های ساختاری با یکدیگر دارند.
گلاب آدینه: بازیگر در کارهای تهرانی می تواند باری به هر جهت باشد اما…
در بخش دیگری از این نشست خبری گلاب آدینه که در نقش سرهنگ در این نمایش حضور دارد درباره همکاری با تهرانی گفت: آقای تهرانی یک روز به پشت صحنه نمایش “سه‌گانه اورنگ” آمدند و گفتند که قرار است نمایشی کار کنند که سه بازیگر مرد و یک زن دارند من هم گفتم امیدوارم کاری را بنویسید که چند بازیگر زن داشته باشد تا من هم بتوانم با شما همکاری داشته باشم. همان موقع بود که تهرانی به من گفت جرقه‌ای در ذهنش زده شده و نقش سرهنگ را به من پیشنهاد داد که من هم با خوشحالی آن را پذیرفتم.
آدینه با اشاره به شیوه کاری تهرانی عنوان کرد: در روش تهرانی، بازیگران می توانند باری به هر جهت روی صحنه باشند و هر کاری دلشان می‌خواهد بکنند به شرطی که چیزی که قرار است بشوند، بشوند و با بازیگر مقابلشان کاری را که می خواهند انجام دهند در میان بگذارند.
در ادامه بهزاد عبدی که بیشتر به عنوان آهنگساز فعالیت می کند درباره حضورش به عنوان بازیگر در این نمایش گفت: موسیقی و تئاتر هیچگاه برای من جدا از یکدیگر نبوده و حتی قبل از اینکه من مقیم اوکراین شوم مقوله تئاتر برایم جدی بوده است. همچنین معتقدم بدن بازیگر مثل یک ساز است و وی با بدنش نت های موسیقی را می نوازد. از اولین روزی که وارد این کار شده ام در حال یادگیری هستم. زمانی که این کار به من پیشنهاد شد من در کشور اوکراین مشغول نوشتن اپرای “رستم و سهراب ” بودم اما زمانی که تهرانی با من تماس گرفت آنقدر خوشحال شدم که یادم رفت بعد از نت “دو”، “ر” هم هست.
عبدی در بخش دیگری از صحبت هایش با اشاره به حضور ریتم در آثار تهرانی عنوان کرد: عنصر ریتم در تئاتر بسیار مهم است و من بسیار خوشحالم که تهرانی با شناخت آگاهانه اش از ریتم این مقوله را بسیار خوب در کار جا انداخته است. من به عنوان بازیگر خوشحالم که این ریتم در من جاری می شود.
طباطبایی: خودخواهانه از حضور گلاب آدینه بهره گرفتم
بهنوش طباطبایی بازیگر نقش سیندرلا درباره همکاری اش با تهرانی عنوان کرد: زمانی که این نقش به من پیشنهاد شد بسیار خوشحال شدم و قبل از اینکه نقش و نمایشنامه را بخوانم کار را پذیرفتم اما بعد از خواندن نمایشنامه خوشحالی ام تبدیل به ترس عجیبی شد چون تا به حال نمایشنامه ای به این شکل و سبک و سیاق نخوانده بودم.
وی گفت: همیشه شنیده بودم که تهرانی بازیگران ثابت خودش را دارد و این ترس و چالش با من بود که آیا می توانم خودم را با گروه هماهنگ کنم یا خیر. اما زمانی که خانم آدینه به گروه پیوستند بسیار خوشحال شدم چون با فردی سرشار از تجربه و آگاهی و دانش روبرو شدم و به سادگی و خودخواهانه می توانستم از حضورشان استفاده کنم.
در ادامه مجید آقاکریمی یکی از بازیگران نمایش نیز درباره حضورش در این گروه گفت: به نظر من بازیگر ثابتی در کارهای تهرانی وجود ندارد. اگر من شش بار با وی همکاری کرده ام به این دلیل بوده است که تهرانی به من اعتماد دارد . اگر او این اعتماد را به بازیگرانش نکند مطمئنا در کارهای بعدی اش حضور نخواهد داشت. همچنیبن می خواهم از افراد پشت صحنه کار نیز تشکر کنم. چون بار بسیاری از مسئولیت های نمایش بر عهده شان است اما نامشان کمتر مطرح می شود.
وی افزود: در کارهای تهرانی ابزاری که زیاد لازم نیست در صحنه باشد از ما گرفته می شود چون وی معتقد است تا لزومی وجود نداشته باشد ما نباید کار بخصوصی در صحنه انجام دهیم بلکه باید درست و به موقع در صحنه حرکت کنیم تا کارهایمان درست و به موقع دیده شود.
جلال تهرانی در پایان این نشست با اشاره به موثر بودن تبلیغات برای یک اثر نمایشی عنوان کرد: مدتی است به این نتیجه رسیده ام که تبلیغات تزئینی برای تئاتر بی فایده هستند و این تبلیغات تفهیمی است که می تواند مخاطب را به یک اثر جذب کند. در کارهای ما تبلیغات تفهیمی و دهان به دهان اهمیت بیشتری نسبت به تبلیغات تزئینی دارند.
“سیندرلا”، قصه یک زن بسیار ساده و معمولی است که بر اثر شایعه سازی به سیندرلا تبدیل شده است. این نمایش با بازی گلاب آدینه، مجید آقاکریمی، بهنوش طباطبایی و بهزاد عبدی هر شب به جز شنبه‌ها ساعت 19:30 در سالن اصلی مجموعه تئاترشهر روی صحنه می رود. “به صدای زمین گوش کن”، “مخزن”، “هی مرد گنده گریه نکن” و “تک سلولی‌ها” عنوان آثاری اند که پیش از این جلال تهرانی روی صحنه برده است.
