به گزارش ابرانگرد نیوز، مستند “بهترین مجسمه دنیا” عصر روز گذشته، سهشنبه 2 مهر با حضور حبیب احمدزاده کارگردان این اثر در سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش در آمد و سپس جلسه نقد و بررسی این فیلم با حضور مصطفی رزاقکریمی، کارگردان و مستندساز و پدرام اکبری، عضو انجمن تهیهکنندگان سینمای مستند ایران برگزار شد.
پدرام اکبری با گرامی داشتن هفته دفاع مقدس مستند “بهترین مجسمه دنیا” را یکی از بهترین مستندهای ساخته شده در عرصه دفاع مقدس دانست و گفت: مستند “بهترین مجسمه دنیا” برای بیان حوادث، خاطرات و ارزشهای دفاع مقدس از زبانی متفاوت استفاده کرد و با نگاهی تازه به دوران دفاع مقدس، نقش افرادی را به تصویر کشید که اگرچه همچون بزرگان عرصه دفاع مقدس از آنها یاد و نامی باقی نمانده است، اما آنها با رشادت و وفاداریهای خود برای حفظ خاک این سرزمین و مقاومت در برابر نیرو های متجاوز، تلاشهای ارزشمندی کردند که امروز بیشک قابل قدردانی و یادآوری است.
وی افزود: باید دریابیم که چگونه میتوان از این افراد یاد کرد و یا چگونه و با چه زبانی میتوان به شخصیت آنها پرداخت؟ مستند بهترین مجسمه دنیا، خیلی زیبا و با بیانی دلنشین به یکی از این شخصیتها پرداخت.
در ادامه برنامه حبیب احمدزاده، کارگردان مستند بهترین مجسمه دنیا به موضوع این مستند اشاره کرد و گفت: این مستند محصول تلاشی دسته جمعی بود تا فردی که در تاریخ این سرزمین نقش بسیار درخشانی داشته است، به همگان معرفی کند. این مستند رشادت و فداکاری “دریاقلی سورانی” را به تصویر می کشد تا با قهرمانی آشنا شویم که نامی در میان بزرگان عرصه دفاع مقدس ندارد ولی هم چون آنها برای ایستادگی در برابر دشمنان از همه چیز گذشته و زندگی خود را در راه مقاومت هزینه کرده است.
در بخش دیگری از برنامه مصطفي رزاق كريمي، کارگردان و مستند ساز “بهترین مجسمه دنیا” را یکی از مستندهای خوش ساخت دانست و گفت: این مستند جسارت نشان دادن شخصیتی بینام اما بزرگ و فداکار را داشت و توانست با نشان دادن این شخصیت و همچنین روابط میان مردم و جغرافیا شهر، فیلم مستندی به معنای دقیق خود مستند را به مخاطبان خود ارائه دهد. از سوی دیگر این مستند با موسیقی زیبای خود توانست ارتباط با اثر را برای مخاطب دلنشین تر کند.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود گفت: آنچه که در فیلم مستند اهمیت دارد، تفکر و استفاده از نمادهای معنادار است. نقش تفکر و توجه به نمادهای معنادار در این مستند به وضوح مشخص است، چراکه توانسته است با نگاهی تازه و متفاوت به سراغ موضوع دفاع مقدس برود. مستند باید از طریق فرم روایی خود، معنا را به مخاطب خود انتقال دهد و تا پایان مخاطب را با خود نگاه دارد. این مستند با محوریت دفاع مقدس، به راحتی به دلها نفوذ میکند و میتواند در مخاطب خود تاثیر بگذارد. البته بخشهایی از این مستند هم چون پخش صحنههایی از استادیوم ضرورتی نداشت و میتوانست حذف شود، تا مخاطب ارتباط خود را با محتوای اصلی اثر از دست ندهد.
در ادامه برنامه حبیب احمدزاده نیز به نکاتی درباره این مستند اشاره کرد و گفت: نخستین نکتهای که در این فیلم انتخاب کردیم، انتخاب مجسمه بود، پیرامون ما مجسمههای بسیاری وجود دارد، مجسمه افراد مشهوری که روزی در شهر قامتی افراشته داشتند و روزی دیگر به پایین کشیده شدند! ما خواستیم به مجسمه بگوییم که اگر خواستی به پایین کشیده نشوی، باید با مردم باشی و ارتباط خودت را با مردم از دست ندهی.
وی ادامه داد: دومین نکته بیان واقعیت است، فیلم مستند میکوشد که بگوید واقعی است، ما در این مستند یک داستان کاملاً واقعی را به تصویر کشیدیم، که ماجرا یک مجسمه ناراضی است، مجسمهای که دائم تقصیرها را به گردن دیگری میاندازد. نکته دیگری که باید به آن اشاره کنم استفاده از آرشیوها در این مستند بود، باید بگویم پیدا کردن آرشیوها کار بسیار سختی بود چرا که پیدا کردن برخی از این آرشیوها حدود 6 سال طول کشید.
مصطفي رزاق كريمي نیز در بخش پایانی صحبتهای خود به ایده به کار گرفته شده در این اثر اشاره کرد و گفت: مجسمه همیشه یک سمبل است ولی در این مستند مجسمه چیزی بیشتر از یک سمبل است، کارگردان توانسته است با ایده خود، به مجسمه نگاهی متفاوت داشته باشد، در این مستند مجسمه با بیانی طنز آمیز، موضوع جدی را مطرح میکند و معنایی را به مخاطب خود انتقال میدهد که اگرچه داری فرمی طنزآمیز است ولی بسیار مهم و پر اهمیت است.