ایرانگرد نیوز پایگاه خبری تحلیلی ایرانگرد نیوز
رفیعی درباره برنامه ریزی خود برای تولید و اجرای اثری جدید در عرصه تئاتر با توجه به تغییرات رخ داده در سطح معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به خبرنگار مهر گفت: برای پاسخ به این نکته باید چند وجه را مورد توجه قرار داد. در وهله اول اگر بنا بود با ذره‌بین و با دقت بین شخصیت‌های موجود در عرصه مدیریتی کشور که در چارچوب نظام جمهوری اسلامی پذیرفته شده‌اند شایسته‌ترین فرد را برای معاونت انتخاب کنند، فکر کنم این اتفاق افتاده است.
این هنرمند عرصه تئاتر یادآور شد: معاون هنری فعلی وزارت فرهنگ یکی از برجسته‌ترین و موجه‌ترین افرادی است که می‌تواند در رأس این معاونت هنری بسیار دشوار قرار گیرد. علی مرادخانی را از دهه 70 می‌شناسم و معتقدم همیشه حضوری دلپذیر در مرکز موسیقی معاونت داشت و در عین حال ارتباط خوبی هم با تئاتر برقرار می‌کرد. در عین حال آدم پیچیده‌ای نیست و با صداقت، صریح و روشن است. به محض اینکه شنیدم این مأموریت به علی مرادخانی داده شده به خاطر حوزه‌های تئاتر، تجسمی و موسیقی خیلی خشنود شدم.
وی با اشاره به دعوت معاون هنری از وی برای مشاوره و همفکری تأکید کرد: من به علی مرادخانی در جلسه‌ای که از من برای حضور در آن دعوت کرد قول دادم که به عنوان مشاور هر کمکی از دستم برمی‌آید انجام دهم و همچنان هم سر قول خود هستیم. هر مشاوره‌ای که در زمینه تئاتر و رشد تئاتر لازم باشد بدون هیچ درنگی ارائه می‌دهم.
رفیعی معتقد است داشتن امکانات برای اجرای منویات، خواسته‌ها و آرزوهای معاون هنری نکته‌ای بسیار مهم است و در همین زمینه توضیح داد: آقای مرادخانی هم مثل وزیر فرهنگ و بسیاری از وزرای دیگر با دشواری‌های بسیاری مواجه هستند. بارزترین مشکل پر کردن چاله‌هایی است که طی این سال‌ها به وجود آمده است. مدیران و مسئولان فعلی برای هموار کردن راه‌ها در حوزه سینما و تئاتر باید به سر جای اول و روزی برگردند که هنوز این همه لطمه به بدنه تئاتر، سینما و موسیقی وارد نشده بود.
کارگردان آثاری چون “در مصر برف نمی‌بارد” و “شکار روباه” تصریح کرد: صرفا به فعالیت خودم فکر نمی‌کنم و فضا و شرایط را تنها محدود به خود نمی‌دانم. برای من مهم است استخری بزرگ در حد استانداردهای لازم وجود داشته باشد تا من هم در کنار دیگران در آن شنا کنم. نکته مهم فعلی این است که این امکان وجود ندارد. من هیچوقت نرفتم به آقایان مدیر و مسئول بگویم که قصد کار کردن دارم تا به من امکانات بدهند. البته هیچکدام جز یک یا دو مورد برای تولید و اجرای نمایش از من دعوت نکردند. حتی معاون هنری قبلی، مدیرکل هنرهای نمایشی و ریاست تالار وحدت با وجود فاصله چندمتری با طبقه 7 تالار وحدت سراغی از کارگاه بازیگری من با جوانان علاقه‌مند نگرفتند. طی دو سالی که این کارگاه برگزار شد گویا برای‌شان اقدام مهمی نبود چون حتی زحمت سر زدن به کارگاه را هم به خود ندادند.
وی ادامه داد: حال به چه دلیل و منطقی باید منتظر این باشم که از من برای تولید و اجرای نمایشی جدید دعوت شود. آقای قادر آشنا شاید انسان شریفی باشد ولی هیچ اقدامی برای حمایت از نمایش “یرما” به عنوان کار آخر من نکرد و هیچوقت نخواست پاسخگوی قرض‌های ایجاد شده برای من بابت تولید و اجرای نمایش “یرما” باشد. پس من چطور می‌توانم حالا انتظار داشته باشم که از سوی مرکز هنرهای نمایشی دعوت به کار شوم؟
رفیعی یادآور شد: پروژه‌هایی در برنامه ریزی خود دارم که قصد تولید و اجرای‌شان را دارم البته در صورتیکه شرایط تولیدشان فراهم شود. مهمترین پروژه‌ای که از آغاز انقلاب در تئاتر و حتی تلویزیون اشتیاق فراوانی برای تولید و اجرای آن از سوی حسین سلیمی و حسین پارسایی وجود داشت تولید و اجرای نمایش “خاطرات و کابوس‌های یک جامه‌دار از قتل میرزا تقی‌خان فراهانی” بعد از 37 سال بود. البته زمان حسین پارسایی، وی شرایط را برای تولید و اجرای این اثر فراهم کرد که به دلایلی این امر میسر نشد. معتقدم این اثر نمایشی برای تئاتر ایران ارزشمند است.
کارگردان نمایش‌های “یادگار سال‌های شن” و “عروسی خون” با بیان اینکه وقتی به لحاظ امکانات مالی و سالن تمرین و اجرا شرایط فراهم و قطعی شود به تولید و اجرای یک اثر نمایشی خواهد پرداخت، تأکید کرد: اگر این شرایط فراهم نشود ترجیح می‌دهم مانند مقاله‌ای که در یکی از روزنامه‌ها نوشتم و در آن هم به این موضوع اشاره کردم، خانه‌نشینی را انتخاب کنم و ببینم که چه زمانی بناست مؤسسه حمایت از پیشکسوتان من را در آمبولانس بگذارند و به خانه سالمندان یا بهشت زهرا ببرند.
این هنرمند عرصه تئاتر با اشاره به برگزاری مراسمی از سوی مؤسسه حمایت از هنرمندان پیشکسوت در تالار وحدت گفت: در آن مراسم از عزیزی پرسیدم که قصد و منظور از این مراسم و مؤسسه حمایت از هنرمندان پیشکسوت چیست که او به من پاسخ داد قصد داریم شرایطی را فراهم کنیم که پیشکسوتان هر ماه دور هم جمع شوند و در عین حال خانه سالمندان آبرومندی در شأن هنرمندان پیشکسوت ایجاد شود. همانجا گفتم برای من سالن تمرین و اجرا فراهم کنید زیرا من فعلا تصمیم به فعالیت و کار دارم نه رفتن به خانه سالمندان.
رفیعی با اشاره به اینکه مدیران و مسئولان قصد محبت دارند اما این کار را به درستی انجام نمی‌دهند، تأکید کرد: من از آقایان علی مرادخانی و عباس عظیمی به خاطر فکرشان در جهت حمایت از هنرمندان پیشکسوت تشکر می‌کنم ولی به شیوه اجرای این فکر انتقاد دارم. به عنوان هنرمند زمانی که لازم است باید تحسین و قدردانی کنم و زمانی هم که لازم است باید از برخی اعمال مدیران نیز انتقاد کنم.
این مدرس و کارگردان با سابقه تئاتر با اشاره به روند تولید و اجرای نمایش “یرما” یادآور شد: در زمان تولید نمایش “یرما” آقای قادر آشنا و دوستان‌شان با من برای تولید و اجرای این اثر نمایشی چانه زدند و برای‌شان مهم نبود که چه کسی قرار است کار کند و اثری را روی صحنه ببرد.
این هنرمند مطرح عرصه تئاتر با تأکید بر اینکه همچنان بر سر قول خود برای مشاوره به معاون هنری ایستاده است و هر کاری که از دست‌اش بر می‌آید برای کمک به علی مرادخانی انجام خواهد داد، متذکر شد: اما اگر بنا باشد نمایشی را تولید و اجرا کنم باید شرایط مناسب در ابعاد کارم فراهم شود تا بتوانم کار جدیدم را آغاز کنم.
