مقبره بوذرجمهر

بوذرجمهر هم‌عصر فردوسی
بوذرجمهر قاینی نام آشنایی برای تمامی افرادی است که برای گریز از خستگی‌ها و روزمرگی‌ها به میان کوه رفته و با این شاعر و عارف بلندآوازه دیدار می‌کنند.
حکیم ابوذرجمهر قاینی سیاستمدار ادیب و عارف و شاعر اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری قمری، هم‌عصر فردوسی در دربار غزنوی، علم و ادب ایرانی را رونق بخشید و آوازه‌ی ایران و ایرانی را در زمان خود به دورترین ملل دنیا رسانده است.
وی علاوه بر این که سیاستمدار شایسته‌ای برای دربار غرنوی بود، حکیم و شاعری نامور نیز بوده است که به دو زبان شیرین فارسی و عربی شعر سروده که قصیده «بهاریه» او از شهرت خاصی بر خوردار است.
بوذرجمهر بعد از مرگ سلطان محمود تا زمان فروپاشی حکومت غزنویان در دربار سلطان مسعود غزنوی به سر برد و اواخر حکومت غزنویان از غزنه که پایتخت بود، به قاین آمد و پس از مدتی درگذشت.

آرامگاه بوذرجمهر
مقبرهی حکیم بوذرجمهر در فاصله‌ی چهار کیلومتری جنوب غربی شهر قاین و در دامنه کوهی موسوم به کوه ابوذر قرار دارد. بنای مقبره از بناهای قرن ششم و هفتم هجری است به فرم چلیپایی و با معماری بسیار زیبایی ساخته شده است.
مقبره این عالم بزرگ به شکل چهارطاقی با گنبدی است که بر بلندای ایوان‌ها ساخته شده. طاق ایوان‌ها به شکل کلیل اجرا شده اما جرز اصلی طاق‌ها به صورت نیمه‌ بیضی باز کار شده و با استفاده از پوشش کاذب به شکل کلیل درآمده‌ است.
در تزئین داخلی بنا از گچ استفاده شده و نوع کادربندی پیشانی ایوان‌ها به شکل طاق جناقی اجرا شده. تزئینات گچ‌کاری زیر گنبد یکی از زیباترین بخش‌های بنا محسوب می‌شود که دارای مقرنس‌ها و گچ‌ بری‌های بسیار هنرمندانه است.
وجود درخت کهنسال ۷۰۰ ساله بنه‌ در کنار مقبره بوذرجمهر قاینی زیبایی این بنا را به عنوان یکی از تفرجگاه‌ها و مکان‌های دیدنی شهر قاین دوچندان کرده است.
همچنین اراضی کوهستانی همراه با دشت و چشم‌‌اندازهای مناسب در حومه شهر به منطقه بوذرجمهر جلوه خاصی بخشیده و برای میزبانی از مسافران آماده‌سازی شده.
بنای مقبره بوذرجمهر قاینی با شماره ۲۷۵۹ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.