ایرانگرد نیوز پایگاه خبری تحلیلی ایرانگرد نیوز
محمود زنده‌نام داور بخش بیداری اسلامی چهارمین جایزه بزرگ شهید آوینی با ارزیابی فیلم‌های ارسال شده به این بخش از جایزه شهید آوینی گفت: برای نخستین‌بار است که در جایزه شهید آوینی به عنوان داور حضور دارم ولی آنچه از فیلم‌های این دوره از جشنواره متوجه شدم این بود که در مقایسه با جشنواره‌های مشابه، آثار این جشنواره بسیار خاص هستند و بیش از تکنیک محتوا را مورد توجه قرار داده‌اند.
وی با اشاره به فیلم‌های ارسال شده به بخش بیداری اسلامی این جشنواره بیان کرد: آثار این بخش از جشنواره بسیار بارز و متفاوت بود و فیلم‌های مستندی به سبک روایت شهید آوینی را دیدم. در واقع دیدگاه من برای انتخاب آثار، فیلم‌هایی بود که به سبک سینمای مستند و بلند شهید آوینی نزدیک‌تر بود.
داور چهارمین جایزه بزرگ شهید آوینی با اشاره به حضور فیلم‌های مستند با موضوع مقاومت مردم سوریه مقابل نظامی‌ها و تکفیری‌ها گفت: یکی از نکات قابل توجه در مجموع فیلم‌های مستند ارسال شده به بخش بیداری اسلامی حضور فیلم‌هایی با موضوع مقاومت مردم سوریه مقابل نظامی‌ها و تکفیری ها بوده است. در این آثار فیلمساز دوربین را در دل نبرد برده و مخاطب را به معنای واقعی در جریان جنگ سوریه و مقاومت مردم قرار داده است.
زنده‌نام در ادامه افزود: من خودم به شخصه تصویر مبهمی از جنگ در سوریه داشتم اما با دیدن چند اثر از مستندسازان سوری به مقاومت مردم سوریه پی بردم. به اعتقاد من فیلمساز در این فیلم‌ها از دوربین به عنوان ابزاری برای بیان مسائل ایدئولوژیک استفاده کرده است.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا جایزه آوینی امکان نمایش عمومی این فیلم‌ها را به وجود نمی‌آورد؟ گفت: من هم این نقد را به برگزارکنندگان جشنواره داشته‌ام و در نشستی که با مهدی طباطبایی‌نژاد مدیر مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و دبیر این جایزه داشتیم پیشنهادهایی برای بهتر برگزار شدن این جایزه ارائه شد اما در آن زمان این مدیر سینمایی تنها 6 روز بود که این پست را تحویل گرفته بود و نمی توانستیم انتظار زیادی از مجموع برگزاری این رویداد سینمایی داشته باشیم.
زنده‌نام در ادامه با اشاره به جایزه بزرگ آوینی گفت: به اعتقاد من جایزه شهید آوینی چراغی فراسوی مستندسازان است و می‌توان از آن به عنوان تجلی‌گاه سینمای متعهد یاد کرد اما باز هم تکرار می کنم که ای کاش این رویداد سینمایی فرصت نمایش عمومی آثار را ایجاد می‌کرد تا می توانستیم مولفه‌های سینمای آوینی را به بهترین شکل ارائه دهیم. از سوی دیگر فیلم های این رویداد سینمایی باید مورد نقد و بررسی منتقدان، خبرنگاران و فیلمسازان قرار گیرد تا خروجی بهتری داشته باشد. در غیر این صورت این رویداد سینمایی به شکل درون گروهی برگزار می شود و کارکرد رسانه ای و ارائه درست مفاهیم به مخاطب را ندارد. ضرورت برگزاری این جشنواره زمانی بیشتر بروز می‌کند که یادمان باشد تفکر شهید آوینی تفکر متعهدانه‌ای به انقلاب و سینما است.
داور بخش بیداری اسلامی چهارمین جایزه بزرگ شهید آوینی در پایان عنوان کرد: مرتضی آوینی اگر شهید نمی‌شد شاید ما با ارزش‌های هنری او آشنا نمی شدیم اما خداوند شرایطی فراهم کرد تا ما با او به عنوان الگو بیشتر آشنا شویم. سینمای ایران باید اندیشه و هنر مستندسازی شهید آوینی را حفظ کند چراکه تفکر آوینی الگویی است برای مستندسازانی که به دوربین و حرفه خود متعهد هستند.
وی با اشاره به فیلم‌های ارسال شده به بخش بیداری اسلامی این جشنواره بیان کرد: آثار این بخش از جشنواره بسیار بارز و متفاوت بود و فیلم‌های مستندی به سبک روایت شهید آوینی را دیدم. در واقع دیدگاه من برای انتخاب آثار، فیلم‌هایی بود که به سبک سینمای مستند و بلند شهید آوینی نزدیک‌تر بود.
داور چهارمین جایزه بزرگ شهید آوینی با اشاره به حضور فیلم‌های مستند با موضوع مقاومت مردم سوریه مقابل نظامی‌ها و تکفیری‌ها گفت: یکی از نکات قابل توجه در مجموع فیلم‌های مستند ارسال شده به بخش بیداری اسلامی حضور فیلم‌هایی با موضوع مقاومت مردم سوریه مقابل نظامی‌ها و تکفیری ها بوده است. در این آثار فیلمساز دوربین را در دل نبرد برده و مخاطب را به معنای واقعی در جریان جنگ سوریه و مقاومت مردم قرار داده است.
زنده‌نام در ادامه افزود: من خودم به شخصه تصویر مبهمی از جنگ در سوریه داشتم اما با دیدن چند اثر از مستندسازان سوری به مقاومت مردم سوریه پی بردم. به اعتقاد من فیلمساز در این فیلم‌ها از دوربین به عنوان ابزاری برای بیان مسائل ایدئولوژیک استفاده کرده است.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا جایزه آوینی امکان نمایش عمومی این فیلم‌ها را به وجود نمی‌آورد؟ گفت: من هم این نقد را به برگزارکنندگان جشنواره داشته‌ام و در نشستی که با مهدی طباطبایی‌نژاد مدیر مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و دبیر این جایزه داشتیم پیشنهادهایی برای بهتر برگزار شدن این جایزه ارائه شد اما در آن زمان این مدیر سینمایی تنها 6 روز بود که این پست را تحویل گرفته بود و نمی توانستیم انتظار زیادی از مجموع برگزاری این رویداد سینمایی داشته باشیم.
زنده‌نام در ادامه با اشاره به جایزه بزرگ آوینی گفت: به اعتقاد من جایزه شهید آوینی چراغی فراسوی مستندسازان است و می‌توان از آن به عنوان تجلی‌گاه سینمای متعهد یاد کرد اما باز هم تکرار می کنم که ای کاش این رویداد سینمایی فرصت نمایش عمومی آثار را ایجاد می‌کرد تا می توانستیم مولفه‌های سینمای آوینی را به بهترین شکل ارائه دهیم. از سوی دیگر فیلم های این رویداد سینمایی باید مورد نقد و بررسی منتقدان، خبرنگاران و فیلمسازان قرار گیرد تا خروجی بهتری داشته باشد. در غیر این صورت این رویداد سینمایی به شکل درون گروهی برگزار می شود و کارکرد رسانه ای و ارائه درست مفاهیم به مخاطب را ندارد. ضرورت برگزاری این جشنواره زمانی بیشتر بروز می‌کند که یادمان باشد تفکر شهید آوینی تفکر متعهدانه‌ای به انقلاب و سینما است.
داور بخش بیداری اسلامی چهارمین جایزه بزرگ شهید آوینی در پایان عنوان کرد: مرتضی آوینی اگر شهید نمی‌شد شاید ما با ارزش‌های هنری او آشنا نمی شدیم اما خداوند شرایطی فراهم کرد تا ما با او به عنوان الگو بیشتر آشنا شویم. سینمای ایران باید اندیشه و هنر مستندسازی شهید آوینی را حفظ کند چراکه تفکر آوینی الگویی است برای مستندسازانی که به دوربین و حرفه خود متعهد هستند.
