ایرانگرد نیوز پایگاه خبری تحلیلی ایرانگرد نیوز
به گفته کارگردان، شهید نظرنژاد دارای 92 درصد جانبازی بوده و 160 تركش در بدن داشته است و دلیل انتخاب نام نمایش درصد جانبازی این شهید بزرگوار بود. جانبازی ویژگی این شهید بود كه در تمام زندگی نیز آن را به همراه داشت.
تنها دکور نمایش یک ماشین بود که در صحنه ابتدایی نمایش ماشین جنگی بابا نظر و همرزم اوست و در صحنه‌های بعدی این ماشین به آمبولانس، بیمارستان و حتی منزل و … تبدیل می شود.
بابانظر در ابتدای این نمایش شوق شهادت دارد و با دوستان خود در جبهه قرار می گذارند که با هم به شهادت برسند اما دو دوست وی زودتر از او شهید می شوند و محمدحسن نظرنژاد عمری را با 160 ترکش در بدنش در آرزوی شهادت می گذارند. او یک شب در خواب حضرت زهرا (س) را می بیند و از او زمان ملاقات در دنیایی دیگر و شهادتش را می پرسد و یک نشانه در این خواب می گیرد.
این نمایش با به کار بردن بازی های زبانی و موقعیتی که گرفته است و همچنین استفاده از نقش نرگس با بازی شیده یزدانی کودک خردسال نمایش برای ایجاد یک کمدی هم تلاش کرده بود.
دومین نمایش روز ششم جشنواره تئاتر سوره ماه، “بیضایی” به نویسندگی و کارگردانی سید محمد مساوات به دلیل استقبال زیاد مخاطبان با سه اجرا روی صحنه رفت. “بیضایی” نمایشی بود که به گفته خود مساوات از نمایشنامه “سهراب کشی” بهرام بیضایی تاثیر گرفته است و این تاثیر در متن و جملات آهنگین و زبان نمایشی “بیضایی” به خوبی مشهود بود.
این نمایش ماجرای جنگ رستم و سهراب و کشته شدن سهراب را با زبانی آهنگین و فرمی نمایشی و آیینی اجرا کرد و توانست نظر مخاطبان را به خود جلب کند.
مساوات با اظهار نارضایتی از اجرای اول خود گفت: اجرای اول به شکل بدی روی صحنه رفت. بازیگران هم کمتر آماده بودند اما خدا را شکر که اجرای دوم خیلی بهتر بود و استاد انتظامی هم از این اجرا راضی بود. البته این آن چیزی نبود که من می خواستم. به دلیل کمبود بودجه و تمرین های مکرر برای نمایش های دیگر و سایر مشغله ها فکر می کنم این اجرایی نبود که حتی در حد عنوان نمایشم باشد. من دارم از اسم استاد بیصایی هزینه می کنم و می خواهم به بیضایی بگویم ما او را درک می کنیم بیضایی به ما و تئاتر ما آموخته است و شان استاد بیضایی آنقدر بالاست که من هرچه هم انجام دهم باز هم در حدی نیست که راضی شوم.
وی درباره اینکه چرا عنوان نمایش را “بیضایی” نامگذاری کرده است؟ بیان کرد: اگر می خواستم این نمایش را به بیضایی تقدیم کنم این حرکت یک تکلف تکراری و مصنوع تلقی می شد. شخصیت هنری و فرهنگی بیضایی در نمایش های ایرانی اعتبار دارد.
این کارگردان تئاتر درباره انگیزه خود از حضور در این جشنواره اظهار کرد: من کار خود را ارایه می کنم و اندیشه خودم را دارم و خدا را شکر می کنم که سیاست گذاری های مرکز هنرهای نمایشی و حوزه هنری به شکلی است که به من اجازه دادند این اثر را روی صحنه ببرم. با این حال حضور عزت الله انتظای در این جشنواره یکی از انگیزه های جدی من در این جشنواره بود چون او هم مثل بیضایی یک ساحت فرهنگی است یعنی انسان جامع الاطراف است که در کنار او می توانی بیاموزی.
وی درباره نمایش “بیضایی” که شاید نتواند با قشر عام ارتباط برقرار کند، بیان کرد: بله ممکن است هرکسی که نتواند از این تئاتر لذت ببرد اما به نظر من همه گونه های تئاتری باید امکان حیات داشته باشند. این را هم قبول دارم که امروزه فاصله تئاتر و مردم بسیار زیاد شده است. یک فروشگاه غذایی ابتدا به محصولی که می خواهد به مردم بدهد فکر می کند و حتی به بسته بندی و عنوانی که می تواند مردم را به خود جلب کند اما تئاتر امروز ما تئاتری بدون مردم، بی رمق و بدون کشش شده است و فاصله ای میان مردم و تئاتر بوجود آمده که معلوم نیست چه زمانی پر خواهد شد. درواقع تئاتر ما به مهمانی های شبانه تبدیل شده است که خود تئاتری ها نمایشی را کار می کنند و خودشان هم به تماشای آن می نشینند.
نمایش بعدی “عالیه” از آبادان به نویسندگی و کارگردانی عبدالرضا سواعدی در تماشاخانه مهر اجرا شد. در این نمایش زنی به اجبار خانواده مجبور می شود با مرد ثروتمندی از اهالی جنوب ازدواج کند مرزوق که زمین‌داری بدکار است، در ازای صلح با طایفه عدنان عالیه را به عقد وی در می آورد. عدنان که همسری دیگر به نام حنان دارد از این مساله ناخشنود است. عالیه به جزیره عدنان می‌رود و بدر ابتدا ناسازگاری با حنان را آغاز می کند و بعد داستان هایی از اشنایی این زن با همسر اول این مرد اتفاق می افتد…
“عالیه” ششمین اثر سواعدی در حوزه آثار بومی است و در آن رزا ایرانمنش، ژوبین دارابیان، مرجان پارسا و عبدالرضا سواعدی به ایفای نقش می پردازند و احمد مزرعاوی و عقیل محسناوی عوامل نمایش هستند.
آخرین نمایش بیست و دومین جشنواره سراسری تئاتر ماه با اجرای “کاریز ما” روی صحنه رفت. نمایشی به نویسندگی کرامت یزدانی و کارگردانی حامد مهری زی زاده که ساعت 19:30 در تالار اندیشه روی صحنه رفت. نمایشی از رسوم بومی یزد که با زبان یزدی اجرا شد. در این نمایش زنی در تدارک یک رسم قدیمی است و پسرش فیروز می خواهد مانع برگزاری این رسم شود. همچنین زن و شوهری با نام ناهید و طاهر در پی پیدا کردن فرزند گم شده خود با نام داراب هستند که به نوعی داستان آنها با داستان اصلی نمایش پیوند می خورد.
عزت الله انتظامی در پایان درباره روند کلی نمایش های جشنواره به خبرنگار مهر گفت: بالاخره عده ای به جشنواره آمده اند و زحمت کشیده اند باید با داوران آثار را ارزیابی کرد و بعد درباره کارها تصمیم بگیریم. بعضی از نمایش ها خیلی خوب و بعضی هم برعکس ضعیف بودند. البته من همه نمایش ها را ندیدیم اما کار نمایش همیشه این فراز و فرودها را دارد بعضی هم کمتر تمرین کرده بودند و کارهایی داشتند که نپخته بود.
