به گزارش ایرانگرد نیوز “علیرضا رحمتی”، معاون دفتر ارزیابی زیست محیطی سازمان محیط زیست، با بیان اینکه هیچ تجربه موفقی در انتقال آب نداشتهایم، افزود: مشکلات زیست محیطی انتقال آب نه تنها مبدا بلکه مقصد را هم دچار مشکل میکند.
رحمتی با بیان اینکه بحث انتقال آب کارون نه تنها تبعات زیست محیطی بلکه تبعات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را هم شامل میشود، ادامه داد: انتقال آب در مسیر کوتاه یا بلند درمنطقه خوزستان با مشکلات زمین ساختی مثل عبور گسل مواجه است.
وی از طرح انتقال آب کوهرنگ ۳ به عنوان یکی از تجربههای ناموفق نام برد و گفت: حفر تونل باعث برخورد به گسل و قطع آب چشمه آب مروارید شد و در ادامه تبعات اجتماعی فراوان در منطقه و ایجاد هزینههای بسیار زیاد برای مجری طرح به منظور تامین آب منطقه برای روستائیان و کشاورزان را در پی داشت.
معاون دفتر ارزیابی زیست محیطی سازمان محیط زیست با بیان اینکه انتقال آب از حوزهای به حوزه دیگر باعث افت آب در حوزه مبدا میشود، تصریح کرد: طبق مطالعات یونسکو؛ انتقال آب تنها زمانی میتواند صورت پذیرد که هیچ راه حل دیگری برای حل مشکل آب در مقصد وجود نداشته باشد و در این شرایط هم حوزه مبدا نباید با مشکلات زیست محیطی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مواجه شود.
رحمتی برنامه ریزی مناسب و استفاده از روشهایی همچون بازیافت آب، اصلاح روشهای آبیاری، آب مجازی و… را به عنوان روشهای جایگزین انتقال آب مطرح کرد و ادامه داد: شرایط انتقال آب از آبهای آزاد و بین حوزهای بسیار متفاوت است.
وی افزود: برای تامین آب مورد نیاز صنعت در جنوب کشور انتقال آب از خلیج فارس یا دریای عمان (آبهای آزاد) صورت میگیرد که آسیبی هم در پی ندارد ولی انتقال آب کارون در شرایطی که آب در مبدا برای مصارف صنعتی، کشاورزی و شرب استفاده میشود و این انتقال منجر به مشکلات زیست محیطی، کمبود آب و مسائل دیگر در حوزه مبدا میشود توجیه ناپذیر است.
رحمتی خاطر نشان کرد: آب کارون تنها در کشاورزی مورد استفاده قرار نمیگیرد، بلکه منجر به سیرابی تالابهای پایین دست میشود که از مهمترین اثرات تالابها؛ تامین آب زیرزمینی حوزههای دشتی است.
معاون دفتر ارزیابی زیست محیطی سازمان محیط زیست مصرف غلط آب زاینده رود برای کاشت برنج که محصول پر آبی محسوب میشود را یکی از دلایل خشکی زاینده رود دانست و گفت: برای جبران کمبود آب نیاز به اصلاح صنعت و کشت داریم، زیرا انتقال آب راهکاری کوتاه مدت و بینتیجه است.
وی افزود: بر اساس اسناد بالادستی قانون برنامه پنجم توسعه؛ پروژههای کلان توسعهای باید در مرحله برنامه ریزی، طرحهای ارزیابی زیست محیطی و مطالعات خود را به شورای عالی محیط زیست منتقل و در صورت تصویب توسط شورای عالی قادر به اجرای پروژه خود میباشند.
وی در پایان با ابراز خرسندی از تشکیل شورای ملی آب، گفت: شورای ملی آب موجب اجتناب از موازی کاریها میشود. زیرا در اکثر طرحهای حوزه آب، تنها نگاه منطقهای فارغ از نگاه ملی وجود دارد ولی شورای ملی با بررسی همه جانبه میتواند مانع از اجرای تصمیمهای سلیقهای و استانی شده و بهترین نتیجه اثربخشی در طرحهای مطالعات آب را داشته باشد.