مصطفي خوشنويس در گفتوگو با ايسنا، افزود: اکنون در نقاط مختلف کشور پايههاي کهنسالي وجود دارد که بومي منطقه نبوده و از فاصله هزاران کيلومتر آورده و تکثير شدهاند. به عنوان مثال سرو ابرقو که بيش از 2500 سال عمر داشته و دوران آن به پيش از عصر کوروش هخامنشي ميرسد، بومي منطقه نبوده و از جاي ديگري آورده شده است.
وي ادامه داد: همچنين در خراسان جنوبي که جزو مناطق سخت آب و هوايي محسوب شده و از نظر اقليمي شرايط مناسبي براي رشد و استقرار درخت ندارد، دهها پايه سرو و گردوي بالاي 2000 سال داريم که رويشگاه اصلي آنها جنگل سورکش گرگان است.
به گفته وي، در خراسان شمالي، يزد، اصفهان، کرمان و حتي سيستان و بلوچستان درختاني وجود دارند که از ديگر نقاط کشور منتقل شدهاند.
عضو هيات علمي موسسه تحقيقات جنگلها و مراتع افزود: علاوه بر وجود فرهنگ درختکاري در بين مردم ايران، در بخش دولتي نيز دفتر جنگلکاري و پارکها در شمال و خارج از شمال از نظر اداري زيربناي جنگلکاري در کشور را فراهم ميکند.
خوشنويس افزود: اکنون در سراسر کشور 50 نهالستان دولتي داريم و در هر استان حداقل دو تا سه حتي در استانهاي شمالي تعداد بسيار بيشتري نهالستان موجود است که هر کدام از آنها علاوه بر گونههايي مانند انواع سرو گونههاي جنگلي نيز توليد ميکنند.
وي ادامه داد: با اين حال متاسفانه در سالهاي اخير از طرحهاي جنگلکاري و احيايي به دليل کمبود اعتبارات جا ماندهايم و به آن ظرفيت که در کشور داريم دست نيافتهايم.