سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از جمله دستگاه های مهم و تأثیرگذار فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است که در نگهداشت و پاسداری از میراث ملی و فرهنگی کشور رسالت سنگینی برعهده داشته که با اتکاء به تمدن و فرهنگ مردم دیر سال ایران زمین در حد توان این مسئولیت را به انجام
می رساند.
بر اساس تکالیف قانونی و با استناد به اسناد ملی و در چارچوب تشکیلات موجود سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اهدافی دارد و برای دستیابی به آنها می کوشد با تمام توشه و توانی که دارد این راه را سپری کند.
از جمله اهداف کلانی که برای این سازمان تعریف شده است؛ پژوهش، مستندسازی، حفاظت و نگهداری بهینه و ارائه ارزش های آثار موجود در پایگاه های میراث جهانی و ملی است.
این پایگاه ها در مجموع به دو گروه جهانی و ملی دسته بندی شده و تعداد کل آنها تا این زمان به 90 پایگاه می رسد، از این تعداد تا امروز 16 اثر در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده تعدادی نیز مراحل ثبت را طی کرده و در آستانه ثبت در فهرست آثار جهانی هستند.
با توجه به آنچه گفته شد دفتر امور پایگاه های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری متولی بخشی از میراث فرهنگی این مرزو بوم است که نیازمند نگاه ویژه در حوزه حفاظت و مرمت، آموزش و معرفی بیشتر در آنها باشد. با توجه به گستردگی حضور این آثار در خارج از پهنه جغرافیایی ایران، نگهداری و معرفی شایسته آنها همت بلند مسئولان و مدیران فرابخشی را می طلبد؛ این آثار (پایگاه ها) افزون بر آنکه نماد فرهنگی، آیین و ملی، ایرانیان است، از دیدگاه اقتصادی نیز توانمند بوده و گردشگرانی داخلی و خارجی روزانه از آنها بازدید می کنند.
بنابراین برماست در این چرخه فرهنگی و اقتصادی نیز توانمندی این آثار را بیش از پیش حفظ و احیاء کنیم و با تکمیل زیرساخت های گردشگری زمینه بهره برداری بهینه اقتصادی از آنها را فراهم آوریم.
این آثار (پایگاه ها) در مجموع و در سطح کشور به مانند یک دانشگاه بزرگ نمایانگر آموزش و پرورش فرهنگ مردمانی است که در طول هزاره ها در شکل گیری این تمدن و فرهنگ کوشیده اند و باید این دبستان بزرگ ملی را در واقع به عنوان جایگاهی پژوهشی، علمی و کاربردی به حساب آورد و افزون بر شناسانیدن به علاقمندان و آگاهی رسانی به جامعه متخصصان و دانش پژوهان پشتیبانی علمی و عملی از آنها را به خود فرض بداریم و در چشم اندازی جهانی شمول اصول فنی و پژوهشی و آموزشی و معرفی آنها را عزت نهیم.