تبلیغات و بهره گیری از ابزار رسانه در عصر ارتباطات جایگاه ویژه دارد به گونه ای که اگر فعالان اقتصادی بهترین خدمت را ارائه داده یا بهترین کالا را تولید کنند، ولی نتوانند به شیوه مناسب تبلیغ و آن را به مشتری معرفی کنند، باید بازار را به رقبایی بسپارند که ممکن است سطح کیفی خدمت یا کیفیت کالای تولیدی آنها در تراز پایین تری نیز باشد.
صنعت گردشگری نیز از این قاعده پیروی می کند و در مواردی حتی بیش از دیگر صنایع به اطلاع رسانی، معرفی و تبلیغ نیاز دارد، چرا که جلب و جذب گردشگر و توجیه آن ها برای قبول رنج سفر و هزینه مسافرت نیازمند معرفی جاذبه های گوناگون و خدمات و امکانات متنوع مقصد است.
براساس دیدگاه کارشناسان و فعالان این بخش، گردشگری یکی از ابزارهایی است که با استفاده از آن می توان تصویر ذهنی برند یک کشور را تقویت کرد.
تجربه خوشایند گذراندن تعطیلات در یک کشور، این قدرت را دارد که ‘تصویر ذهنی برند’ آن کشور را به سرعت و حتی برای همیشه در ذهن گردشگر تغییر دهد.
بازاریابی مقصد علاوه بر هدف اولیه خود یعنی تشویق گردشگر به دیدار از جاذبه های آن کشور، می تواند نقش ثانویه مهمی ایفا کند و آن کمک به گردشگران برای ساخت داستانی قانع کننده از سفر خود به کشور مقصد است.
*** تبلیغ کارآمد و لزوم شناسایی جامعه هدف
از صنعت تبلیغات به عنوان یکی از کارآمدترین ابزارهای معرفی و شناساندن جاذبه های طبیعی، فرهنگی و باستانی هر کشور یاد می شود که تحقق این مهم به کار علمی، کارشناسانه و تخصصی نیاز دارد.
در صنعت گردشگری نیز باید به تناسب بازار هدف و نوع گردشگری باید تبلیغ مناسب و در خور آن انجام شود.
به عقیده کارشناسان مدیریت و بازاریابی صنعت گردشگری، لازم است پیش از انجام هرگونه تبلیغی، بازار و جامعه هدف به درستی شناسایی و هدفگذاری صحیح برای تحقق اهداف تبلیغ انجام شود.
بازار هدف، نوع تبلیغ را مشخص می کند به عنوان مثال اگر قرار است در کشوری گردشگری مذهبی تبلیغ شود، باید یک شیوه تبلیغ اجرا شود که با شیوه جذب گردشگر در گردشگری سلامت متفاوت است.
این شیوه تبلیغ، همچنین از کشوری به کشوری دیگر متفاوت است زیرا تبلیغ باید ملاحظات و آداب و رسوم مردم جامعه هدف را نیز در نظر بگیرد.
اگر می خواهیم، جاذبه ای را برای یک فرانسوی معرفی کنیم باید از روش ها و ابزارهایی متناسب با فرهنگ اروپایی استفاده کنیم در حالی که برای تبلیغ همین جاذبه ها برای یک عرب یا آسیایی باید از شیوه ها و ابزارهای دیگری بهره گرفت.
** فراهم شدن زیرساخت ها، پیش نیاز تحقق اهداف تبلیغاتی
پیش از اجرای طرح های تبلیغاتی، لازم است پیش از همه زیرساخت لازم برای میزبانی مطلوب از گردشگر فراهم شود.
وقتی زیرساخت فراهم نباشد یا خدماتی کمتر از آنچه به گردشگر وعده داده ایم، ارائه شود، نارضایتی و واکنش منفی گردشگر و فردی که برای تور هزینه پرداخته است را به همراه داشته و خود به عاملی برای تبلیغ منفی آن جاذبه یا مقصد تبدیل می شود.
** نماد و برندسازی، عامل موثری که به آن توجه نشده است
‘تصویرسازی مثبت’ از رسالت های تبلیغ یک کالا و خدمت است به گونه ای که این مهم در صنعت گردشگری، جاذبه ها را آنگونه برای جامعه هدف توصیف می کند که گردشگر، رنج سفر و هزینه های آن را متحمل شده و عازم سفر می شود.
در این خصوص، لازم است با استفاده از فرصت تبلیغات، در ذهن گردشگر ‘تجسم سازی’ کنیم که با یادآوری تصویری، مقصد گردشگری برای وی تبیین شود.
کشورهای موفق و پیشرو در صنعت رقابتی گردشگری امروز، تلاش می کنند تا کشور خود را با نام خاص یا جاذبه ای معرفی کنند.
برای تحقق این هدف می توان از جاذبه های گردشگری مذهبی، جاذبه های طبیعی، تاریخی و ملی خود بهره برد به عنوان مثال، می توان در گردشگری مذهبی’بارگاه ملکوتی امام رضا (ع) را به عنوان برند معرفی کرد یا مثلا از ‘زعفران’ به عنوان برند کشور بهره برد.
مشاور در امور فناوری و رییس کمیته تخصصی گردشگری الکترونیک سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری نیز به ایرنا گفت:کشورهای پیشرو در صنعت گردشگری از بازاریابی الکترونیکی به خوبی استفاده کرده و از ظرفیت کمپین های مردمی، شبکه های اجتماعی و پایگاه های اطلاع رسانی چندزبانه و چندرسانه ای بهره می برند.
‘علیرضا انصاری’ از برندسازی به عنوان ضرورت رونق این صنعت یاد کرد و افزود: تبلیغات و بازاریابی از تولید و عرضه خدمت مهم تر است و اگر کشوری صرفاً به جاذبه ها و امکانات گردشگری خود بسنده کند و روش مناسبی برای تبلیغات و معرفی این ظرفیت ها نداشته باشد موفق نخواهد بود.
این مدرس مراکز آموزش عالی صنعت گردشگری ادامه داد:کشورهای موفق صنعت گردشگری تلاش می کنند خود را با یک نام یا جاذبه ای که برروی آن تبلیغات وسیع انجام می دهند، معروف و جهانگردان و گردشگران را با آن ‘برند’ جذب کنند.
وی افزود: ایران با داشتن جاذبه های اکوتوریسمی، تاریخی و فرهنگی با هیچ نشانه و نمادی در دنیای رقابتی امروز شناخته شده نیست.
این موضوع در بازاریابی و رونق فروش صنایع دستی کشور نمود بیشتری پیدا می کند.
پژوهشگر بخش صنایع دستی کشور نیز با تاکید بر لزوم تجاری سازی تولیدات هنرمندان صنایع دستی گفت: بازاریابی و برندسازی، تولیدات صنایع دستی را امروزی ، درآمدزا و مشتری پسند می کند.
‘سید رضا غضنفری’ در نظر گرفتن ویژگی های زیبایی شناسی، رعایت مسائل زیست محیطی، توجه به نحوه چاپ،تبلیغات و بازرایابی و نیاز مشتریان را از عوامل مهم فروش محصول در دنیای رقابتی خواند.
این پژوهشگر صنایع دستی گفت:تولیدات صنایع دستی کشور به دلیل نبود فرهنگ سازی مناسب و قیمت بالای بعضی از آنها به سبد خرید خانوار ایرانی راه نیافته و با همه تلاش صورت گرفته، در این عرصه کم کاری شده است.
غضنفری، نبود همخوانی در محصولات تولیدی، ضعف در تبلیغات و بازاریابی، نبود طرح مشخص برای ارتقاء سطح کیفی و کمی صنایع دستی، استفاده نکردن از دانش و فناوری در تجارت صنایع دستی و نبود طرح جامع مدیریت صنایع دستی را از مشکلات فروش تولیدات صنایع دستی عنوان کرد.
این پژوهشگر بخش صنایع دستی،تنوع محصول، کیفیت مناسب، طرح، مشخصات و نام تجاری و قیمت مناسب محصول را از عومل موثر در بازاریابی و فروش محصولات صنایع دستی برشمرد.
وی گفت: بارکد دار کردن و شناسنامه دار شدن تولیدات، ورود تولیدات به شبکه اینترنتی و تجارت الکترونیک، شناسایی بازارهای جدید برای افزایش تقاضا، ایجاد بازارچه های دائمی فروش و استفاده از فناوری نوین در تولیدات صنایع دستی از راهکارهای بهبود تولید و فروش صنایع دستی کشور است.