اهمیت محوطه باستانی کوهساران اهواز کمتر ازچغازنبیل و تخت جمشید نیست

این زمین شناس با اشاره به دعوت انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان برای بازدید و بررسی این محوطه تاریخی  گفت: «مشاهده این محل در شهر اهواز بسیار شگفت انگیز و تماشایی بود و جای تعجب داشت.»

رحمانی افزود: «بنابراین در اولین فرصت مطلبی با عنوان ژپوسایت تپه‏های ماسنگی حصیر آباد اهواز منتشر کردم که در بین همکاران نفتی مورد استقبال قرار گرفت.»

وی اظهار داشت: «این مکان تاریخی و گردشگری از نظر تقسیم بندی‏ها در گروه آثار زمین شناسی- تاریخی قرار می‏گیرد چون متاثر از شرایط زمین شناسی است و بازگو کننده دوره ای از تاریخ گذشته شهر تاریخی و کهن اهواز است. از نظر زمین شناسی، سازند زمین شناسی رخنمون یافته در این محل سازند قرمز رنگ ماسه سنگی و مارنی آغاجاری است.»

زمین شناس ارشد شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب درباره اهمیت و کاربرد ژپوسایت تپه های ماسه سنگی اهواز بیان کرد: «کلان شهر اهواز از نظر زمین شناسی در ناحیه فرو افتادگی دزفول گرفته است. این ناحیه عمدتا دشت صاف و هموار و مسطح است و پستی و بلندی کمی دارد و عمد سازندهای آن در زیر زمین قرار دارد. از این رو تپه های بیرون زده حصیر آباد و آسیه آباد یک استثنا و یک نعمت برای زمین شناسان است که از نزدیک سازندهای آن را مشاهده کنند. این مکان از نظر آموزشی برای دانش آموزان دانشجویان و اساتید دانشگاهی و محققین داخلی و خارجی ارزش های فوق العاده ای دارد. چون در سطح شهر اهواز منحصر بفرد و راه دسترسی به آن برای هر گروه سنی آسان است؛ از طرفی این منطقه به تاسیسات نفتی نیز نزدیک است.

رحمانی برای حفظ و نگهداری از این ژئوسایت تاریخی و گردشگری پیشنهاد داد: «پارک کوهساران اهواز هم یک مجموعه تفریحی و گردشگاهی برای مردم است هم یک محوطه تاریخی و باستانی محسوب می‏شود که یک ژپوسایت کم نظیر زمین شناسی به حساب می‏آید. این مکان ارزش‏های گردشگری فوق العاده به خود را دارد. من از مسئولین مربوطه خصوصا میرات فرهنگی و گردشگری و شهرداری اهواز درخواست دارم اطراف این مجموعه فنس کشی شده و به طرز صحیح و علمی نگهداری شود. برای آن نگهبان در نظر گرفته شود و برای بازدید از آن بلیط ورودی تهیه گردد. بنظر بنده این مکان چیزی کمتر از تخت جمشید و یا چغازنبیل ندارد.

وی درباره طبقه بندی ژئوسایت های نفتی و گازی دارای ارزش گردشگری گفت:متاسفانه در اولین مقاله ارایه  شده درباره ژئوتویسم ایران (نبوی، 1378)، صحبتی از جاذبه های نفتی و گازی ایران به میان نیامده است. آثار نفتی و گازی در طبقه بندی پدیده‏های زمین‏شناسی ایران (امری کاظمی، 1385) نیز لحاظ نشده بودند. بنده در در سال 1386 و در بیست و ششمین گردهمایی علوم زمین سازمان زمین شناسی کشور به مجری طرح ژئوتوریسم کشور پیشنهاد دادم که علائم و نشانه‏ها و جاذبه های دیدنی نفتی و گازی نیز در این طبقه بندی گنجانده شوند. خوشبختانه از این پیشنهاد استقبال شد و در طبقه بندی جدید که در سال 1388 در اطلس توانمندی های ژئوتوریسم و ژئو پارک ایران ارائه شده، برای اینگونه پدیده ها جایگاهی ویژه با عنوان چشمه های نفت، گاز و قیر طبیعی در گروه نمونه های زمین شناختی (Geological Phenomena) در نظر گرفته شد.

رحمانی تائید کرد: «اینگونه پدیده‏ها با توجه به اینکه چندان فراوان نیستند در گروه پدیده های کمیاب قرار می گیرد. همچنین به دلیل اهمیت و ارزش آموزشی این دسته از پدیده ها برای گردشگران و علاقمندان، قابل طبقه بندی در گروه آثار الگو و شناساگر است.»