وي ادامه داد: اين مساله به ويژه در ايران که تراکم طعمه کم بوده و حتي حيواناتي که در طبيعت متولد شدهاند به سختي ميتواند غذا پيدا کنند پررنگ تر است.
مدير پروژه حفاظت از يوزپلنگ آسيايي گفت: نزديکترين نمونه از تکثير حيوانات تکثير پلنگ عربي در کشور امارات متحده عربي است که پس از تکثير اين گونه و تولد 40 پلنگ هنوز هيچ راهي براي رهاسازي آنها پيدا نکردهاند.
مدير پروژه حفاظت از يوزپلنگ آسيايي تصريح کرد: زماني که در ايران صحبت از تکثير يوزپلنگ ميشود به معناي اين نيست که اين کار کمکي به حفاظت طبيعي از اين گونه حيواني ميکند بلکه تا اندازهاي با تکثير موافق هستيم که ژن يوزپلنگ حفظ شود.
جوکار اضافه کرد: به عنوان مثال در حال حاضر دو نمونه زنده از يوزپلنگ داريم که پيش از سن زندگي در طبيعت به اسارت درآمده اند و اکنون نميتوانيم آنها را در طبيعت رها کرده و تنها ميتوانيم منتظر مردنشان باشيم که در اين مورد ميشود براي حفظ ژن اين يوزپلنگها و کاربردهاي آموزشي اين حيوانات را تکثير کنيم.
وي تاکيد کرد: با تکثير اين گونهها ميتوانيم حداقل براي زماني که وضعيتي بحراني پيدا کرديم و تنها مساله حفاظت از ژن برايمان اهميت داشت اندوختهاي داشته باشيم.