احمد علي کيخا در گفتگو با خبرنگار مهر با بيان اين مطلب افزود: در سالهاي اول انقلاب ميزان توليد محصولات کشاورزي در حوزه درياچه اروميه 2.5 ميليون تن با نياز آبي برابر 1.5 ميليارد متر مکعب در سال بود اين درحالي است که در حال حاضر در اين حوزه 10 ميليون تن محصول کشاورزي با تقاضاي آبي معادل 5 ميليارد متر مکعب در سال توليد مي شود.
به گفته وي، يعني در واقع تقاضاي آبي محصولات کشاورزي حوزه درياچه اروميه در 30 سال اخير 3.5 ميليارد متر مکعب افزايش يافته و نياز آبي درياچه اروميه براي جلوگيري از خشک شدن و در حقيقت حقابه مورد توافق با وزارت نيرو براي احيا اين درياچه سالانه معادل 3.1 ميليارد متر مکعب است.
کيخا اظهار داشت: اين افزاش نياز آبي محصولات کشاورزي دقيقاً از حقابه درياچه اروميه گرفته شده و در حاليکه مسئولان مدام از افزايش توليد محصولات کشاورزي دم مي زنند هرگز از خود نپرسيده اند که اين افزايش محصول به چه قيمتي به دست آمده است.
به اعتقاد معاون محيط طبيعي سازمان محيط زيست خشک شدن و نابودي درياچه اروميه تنها يکي از هزينه هايي است که افزايش غير اصولي محصولات کشاورزي اين حوزه به بار آورده و اگر تبعات ناشي از اين خشک شدن مانند هجوم ريزگرد هاي نمکي به تمام استانهاي همجوار آذربايجان و حتي ديگر استانها در دراز مدت و اثري که اين ريزگردها بر سلامت مردم مي گذارند در نظرگرفته شود خواهيم ديد افزايش محصولات کشاورزي اين حوزه نه تنها اتفاق خوبي نبوده که يکي از پر هزينه ترين دستاورد هاي کشور است.
وي تصريح کرد: اما در حال حاضر که تنها يک سوم از مساحت اين درياچه باقي مانده هنوز هم با اقداماتي مي توان جلوي نابودي و خشک شدن کامل اين درياچه ارزشمند راگرفت که مهمترين و عملي ترين اين راهکارها لايروبي مسير ها و آبراهه هاي منتهي به مرکز درياچه است چرا که به دليل اينکه اين راه آبراهه ها را رسوب گرفته همان اندک آبي که گاهاً به سمت درياچه هدايت مي شود هرگز به مرکز آن نمي رسد و اغلب تبخير شده از بين مي رود.
به اعتقاد کيخا، ساماندهي جاده اي که در وسط بستر اين درياچه احداث شده و مانع ارتباط آب در طرفين اين درياچه مي شود يکي ديگر از راهکار هاي عملياتي است که هر چه سريعتر بايد نسبت به آن تصميم گيري شود.
وي در پاسخ به اينکه منظور شما اين است که براي نجات درياچه اروميه بايد اين جاده تخريب شود افزود: از نظر زيست محيطي هر گونه دستکاري در بستر تالاب ها و درياچه ها از قبيل جاده و اسکله مضر است اما تصميم گيري براي اين جاده به عهده ما نيست و مسئولان بايد با در نظر گرفتن جوانب مختلف و تبعاتي که خشک شدن درياچه دارد به هر حال تصميم درستي براي ساماندهي اين وضعيت بگيرند.
معاون محيط طبيعي سازمان محيط زيست اظهار داشت: ازديگر راهکارهاي کم هزينه و عملياتي کاهش سطح زير کشت محصولات کشاورزي، افزايش راندمان ابياري اين محصولات و تغيير الگوي کشت در اين حوزه است که اگر سرنوشت درياچه و مردم براي مسئولان مهم باشد و اگر خطر ريزگرد هاي نمکي را جدي گرفته باشند حتماً در دستور کار قرار خواهند داد.
کيخا در پاسخ به اينکه اما مديرکل محيط زيست آذربايجان بارورسازي ابرها را سريعترين راهکار براي نجات درياچه اروميه عنوان کرده اظهار داشت: بارور کردن ابر ها هم يک راه حل است اما بسيار پر هزينه.
وي در پاسخ به اينکه مسئولان و نمايندگان اروميه معتقدند آب ارس هرگز به درياچه نمي رسد و آبي که از ارس به اروميه منتقل مي شود باز هم در بخش کشاورزي مصرف مي شود گفت: به نظر من انتقال آب بين حوزه اي آخرين آلترناتيوي است که بايد براي نجات درياچه اروميه در نظر گرفته شود زيرا ضمن اينکه بسيار زمان بر و پر هزينه است، مبداً را هم در دراز مدت با چالش مواجه ميکند و تا عملياتي شود ديگر چيزي از درياچه باقي نمي ماند، گذشته از آن کل آبي که قرار است از ارس به اروميه منتقل شود 270 ميليون متر مکعب است که حتي اگر تمام ان هم به درياچه برسد دردي از ان دوا نمي کند.